از شور و شوق کودکی تا تدبر عمیق؛ مسیر معنوی یک حافظ قرآن
از شور و شوق کودکی تا تدبر عمیق در مفاهیم آیات، مسیر معنوی مریم قدوسی، حافظ کل قرآن کریم و فرزند شهید بینالحرمین، نشان میدهد که انس با قرآن فراتر از حفظ و تلاوت، چراغ راه زندگی و مرهم دل انسانهاست.
قرآن کریم چراغ راهی است که مسیر زندگی، اخلاق و خودشناسی را روشن میکند. مریم قدوسی، حافظ کل قرآن کریم و فرزند شهید بینالحرمین، یکی از افرادی است که انس عمیق با قرآن زندگیاش را شکل داده است. از کودکی با حضور در کلاسهای قرآنی و تأثیرپذیری از شور و شوق خانواده، پیوندی ویژه با آیات الهی برقرار کرد؛ پیوندی که نه تنها او را به مسیر حفظ قرآن هدایت کرد، بلکه در دوران فقدان پدرش، مرهمی بر دلش بود و چراغ راه زندگیاش شد.
در گفتوگوی پیش رو، قدوسی از آغاز مسیر حفظ قرآن، چالشها و انگیزههایش، ارتباط معنوی با پدر شهید و توصیههایش به جوانان میگوید. وی باور دارد این مسیر، آرامش، رشد معنوی و قوت قلبی بیبدیل به انسان میبخشد.
ایکنا- از اولین تجربههای خود با قرآن برایمان بگویید. چه شد که علاقهتان به این مسیر شکل گرفت؟
خاطراتم از انس با قرآن به دوران کودکی برمیگردد، اما شروع علاقه جدی من زمانی بود که در کلاسهای قرآنی شرکت کردم و شور و شوق خواهرم در تلاوت آیات را میدیدم. آن لحظات برایم جرقهای شد که فهمیدم قرآن یک مسیر زنده و معنوی برای رشد روحی و اخلاقی است. همان زمان کمکم عشق به قرآن در وجودم شکل گرفت و تصمیم گرفتم مسیر حفظ آن را آغاز کنم.
ایکنا- حفظ قرآن از سن 12 سالگی کار آسانی نبوده است. چگونه توانستید انگیزه خود را حفظ کنید؟
حفظ قرآن بدون شک مسیر دشواری دارد، اما برای من، عشق و احترام به قرآن و همچنین پیوند معنوی با پدرم، محرک اصلی بود. هرگاه احساس میکردم انگیزهام کم شده، به یاد میآوردم که حفظ قرآن راهی برای نزدیک شدن به ارزشهای الهی و انسانی است. همچنین حمایت خانواده و همراهی مربیان و دوستان قرآنی، انگیزهام را دوچندان میکرد. تجربه من نشان داد که وقتی علاقه و عشق واقعی در کار باشد، سختی مسیر به تجربهای شیرین و ارزشمند تبدیل میشود.
ایکنا- در طول این مسیر، آیا آیهای وجود داشت که برای شما چراغ راه باشد؟
بله، آیه ۵۳ سوره زمر همیشه برای من الهامبخش بوده است. این آیه پیام امید میدهد و یادآوری میکند که بازگشت به سوی خداوند همیشه ممکن است، حتی پس از اشتباهات بزرگ. این مفهوم برای من در دورانهای دشوار زندگی بسیار راهگشا بوده است و باعث شد هرگاه در مسیر زندگی با چالش مواجه شدم، ناامید نشوم و راه بازگشت و اصلاح را همیشه پیش رو داشته باشم.
ایکنا- شما فرزند یک شهید هستید. رابطه با پدر چگونه بر انس شما با قرآن تأثیر گذاشت؟
رابطه من با قرآن و پدرم، رابطهای دوسویه و عمیق بود. عشق به پدرم باعث شد به قرآن نزدیک شوم و در مقابل انس با قرآن، شناخت من از شخصیت و ارزشهای او عمیقتر شد. در دوران فقدان پدر، همین انس با قرآن مرهمی بر دلتنگیهایم بود. هر تلاوت و هر نگاه به آیات، مرا یاد صبر و ایمان پدرم میانداخت و حس میکردم هنوز کنارم است. این تجربه، ترکیبی از عشق خانوادگی و ایمان معنوی را به من نشان داد.
ایکنا- حفظ قرآن و انس با آن چقدر بر شکلگیری شخصیت شما تأثیر گذاشته است؟
انس با قرآن تأثیر شگرفی بر شخصیت من داشته است. این مسیر به من آموخت که مهربان، بردبار و مسئولیتپذیر باشم و در مواجهه با مشکلات، رفتار متعادل و اخلاقی داشته باشم. هر آیهای که حفظ میکردم، دریچهای تازه به سوی درک عمیقتر از خود و جهان باز میکرد و به من کمک میکرد که در تصمیمگیریهایم آگاهانهتر عمل کنم. انس با قرآن برای من نه تنها آرامش روحی، بلکه چراغ راه زندگی بوده است.
ایکنا- در دوران حفظ قرآن با چه چالشهایی مواجه شدید؟
سختی اصلی حفظ قرآن، حفظ انگیزه و استمرار در مسیر بود. گاهی احساس میکردم مسیر طولانی و دشوار است، به خصوص در دوران مدرسه و همزمان با فعالیتهای دیگر. اما یادآوری ارزش والای قرآن و همراهی خانواده و مربیان، انگیزه مرا تقویت میکرد. همچنین هر بار که بر یک آیه یا سوره تسلط پیدا میکردم، حس موفقیت درونی به من انرژی میداد تا مسیر را ادامه دهم. تجربه من نشان داد که پشتکار و نگاه معنوی به قرآن، سختی مسیر را به تجربهای شیرین تبدیل میکند.
ایکنا- به جوانان توصیه میکنید که چگونه با قرآن ارتباط برقرار کنند؟
توصیه من به جوانان این است که قرآن را تنها به چشم یک کتاب حفظیات نبینند. تلاش کنند ترجمه و تفسیر آن را بیاموزند و درک عمیق مفاهیم آیات را در زندگی روزمره خود به کار ببرند. انس با قرآن مانند چراغی است که مسیر زندگی را روشن میکند و به انسان میآموزد که چگونه با صبر، آگاهی و اخلاق والای انسانی، تصمیمات بهتر و عمیقتری بگیرد. هر چه انسان بیشتر با قرآن انس پیدا کند، زندگی آرامتر و معنادارتر خواهد بود.
ایکنا- چقدر انس با قرآن به شما کمک کرده در سختیها و فقدانها صبور باشید؟
بسیار زیاد. انس با قرآن برای من مانند تکیهگاهی مطمئن بود. در دوران فقدان پدر، وقتی احساس ناامیدی و غم داشتم، تلاوت آیات و تدبر در مفاهیم آنها آرامش و قوت قلب فراهم میکرد. انس با قرآن باعث شد تا به جای دلتنگی صرف، از این تجربه برای رشد روحی و معنوی خود بهره ببرم و به نوعی از آن به عنوان راهنمای زندگی استفاده کنم.
ایکنا- در زندگی روزمره، انس با قرآن چگونه خود را نشان میدهد؟
انس با قرآن در رفتار، تصمیمگیری و اخلاق من کاملاً مشهود است. وقتی با مشکلات یا چالشها مواجه میشوم، تکیهگاه معنوی قرآن به من کمک میکند که تصمیمی آگاهانه و اخلاقی بگیرم. تدبر در آیات، یادآور ارزشهای انسانی، مهربانی، بردباری و مسئولیتپذیری است. به نوعی میتوان گفت که هر روز زندگی من تحت تأثیر مستقیم آموزههای قرآن است و این باعث میشود رفتار و نگرش من عمیقتر و معنویتر شود.
ایکنا- فکر میکنید نسل امروز چگونه میتواند از آموزههای قرآن بهرهمند شود؟
نسل امروز باید قرآن را یک منبع زنده و پویا بداند، نه صرفاً یک متن تاریخی. یادگیری ترجمه و تفسیر، همراه با تدبر در آیات، باعث میشود قرآن نه تنها یک ابزار حفظیات، بلکه راهنمای عملی برای زندگی روزمره باشد. هر چه انس با قرآن بیشتر شود، زندگی آرامتر، معنادارتر و الهامبخشتر خواهد بود. تجربه من نشان داده است که انس با قرآن مسیر رشد روحی و شخصیتی را هموار و انسان را به صبر، آگاهی و اخلاق والای انسانی نزدیکتر میکند.
ایکنا- آیا تجربه شما میتواند الگویی برای دیگران باشد؟
امیدوارم بتواند باشد. تجربه من نشان داده است که انس با قرآن و حفظ آن، مسیر زندگی را تغییر میدهد و باعث میشود که انسان با آرامش، اعتماد به نفس و انگیزه بیشتری مسیر خود را ادامه دهد. انس با قرآن ترکیبی از رشد معنوی، خودشناسی و پیوند با ارزشهای انسانی و الهی است.
ایکنا- در پایان، چه پیامی برای علاقهمندان به قرآن و کسانی که میخواهند مسیر حفظ و تدبر را آغاز کنند دارید؟
انس با قرآن، مسیری مستمر و بیپایان است و نیازمند تلاش و پشتکار است. اما شیرینی و برکت آن بینظیر است. هر کس که با جان و دل قدم در مسیر قرآن بگذارد، تجربهای بینظیر از آرامش، معنویت و رشد شخصی خواهد داشت. هیچ موفقیتی در زندگی، حتی علمی یا حرفهای، با انس و پیوند قلبی با قرآن قابل مقایسه نیست. برای من، انس با قرآن نه تنها یک هدف معنوی، بلکه یک مسیر زندگی است که هر روز مرا به شناخت بهتر خود، جهان و ارزشهای والای انسانی نزدیکتر میکند.
انتهای پیام
