درسی از نهج البلاغه
محسن اسماعیلی در یادداشتی نوشت: آنان که «ندارند» غصهاى جز سختى معیشت هم ندارند و دستکم از بلاى حسابِ دارایى در آخرت، در آسایش خاطرند، امّا خسیس هر دو غصه را با هم دارد؛ به علاوه اندوه بزرگ حفاظت از اموال و افسوس بزرگتر اینکه بالاخره دیگران از آن چه او «اندوخت و نخورد» چه سخاوتمندانه خواهند خورد!