معنویت همگام انسان در مسیر قرب الهی است

به گزارش ایکنا از البرز، سیدحسینعلی مؤمنی، استاد حوزه و دانشگاه در نشست سلسله مباحث بالندگی وحیانی که دوم آبان در کانون شهید سبحانی کرج برگزار شد، با اشاره به مبحث بالندگی از منظر دین اسلام اظهار کرد: اگر بناست، انسان به‌عنوان یک مسافر در این دنیا طی طریق کند باید مورد بررسی قرار دهیم که برای این سفر به چه سوختی نیاز دارد.

وی افزود: انسان در این مسیر حرکتی عمودی و رو به تعالی دارد و براساس آیات قرآن خداوند از انسان‌ها دعوت می‌کند تا به سمت اعلی‌ علیین حرکت کنند و به طی منازل مختلف بپردازند.

مؤمنی به منابع سوخت حرکت انسان در مدار الی‌الله اشاره کرد و توضیح داد: انسان با فطرتی که دارد ابتدا باید به ثمن و بهای خود توجه کند. امام علی(ع) در همین رابطه فرموده است: «انسان کسی است که جهان بی‌کرانه در وجود او خلاصه شده است.»

کارشناس مباحث معرفت دینی گفت: همان‌طور که آدمیان برای استخراج از یک معدن زغال‌سنگ تلاش می‌کنند و ابزارهایی به‌دست می‌آورند تا زغال را استخراج کنند؛ در درون آدمی نیز منبع طلا و نقره وجود دارد و انسان باید در مسیر پیدا کردن خود حقیقی خود تلاش کند. سوخت دیگر این سفر دور و دراز در مسیر ابدیت پی‌ بردن به نیازها و احتیاجات حقیقی انسان است که باید آن را کشف کنیم.

مؤمنی با تأکید بر ضرورت تفکر در احتیاجات واقعی آدمی بیان کرد: باید بیندیشیم که ما به کدام سو حرکت می‌کنیم و در این مسیر به چه ابزارها و خواسته‌هایی نیاز داریم. همان‌طور که برای رفتن به یک پیکنیک درون‌شهری و یا مسافرت خارج از شهر نیازهای ما متفاوت است و براساس آن به جمع‌آوری توشه راه می‌پردازیم، شناخت سفر به سمت خدا و نیازهای آن براساس فطرت انسانی ضروری است.

این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: هر انسانی باید 10 نیاز اولیه خود را مشخص کند و تقدم و تأخر آن‌ را در زندگی‌اش بداند و از خود سؤال کند آیا به نیازهای متعالی فکر می‌کند و یا بیشتر نیازهای او در امور مادی خلاصه می‌شود. آدمی به‌واسطه قدر عظیمی که دارد و باید زیست ابدی داشته باشد ضروری است، معاد را بشناسد و بداند که مرگ پایان راه نیست.

مؤمنی بیان کرد: خداوند در آیه دوم سوره ملک می‌فرماید: «الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ؛ همان كه مرگ و زندگى را پديد آورد تا شما را بيازمايد كه كدامتان نيكوكارتريد و اوست ارجمند آمرزنده»، مفسران می‌گویند مرگ اگر به‌معناى فنا و نیستى باشد، مخلوق نیست، چراکه خلقت به امور وجودى تعلق مى‏‌گیرد، اما مى‌‌دانیم که حقیقت مرگ انتقال از جهانى به جهان دیگر است، و این قطعاً یک امر وجودى است که مى‌‏تواند مخلوق باشد».

وی با بیان اینکه اگر آدمی قدر خودش را بداند و نیازش را کشف کند، هیچ محرک و عامل اضطرابی نمی‌تواند او را از مسیر ابدیش منحرف کند، گفت: در مسیر حرکت به سمت خدا، در قرآن از مرگ تعبیر به انقلاب شده است یعنی بعد از مرگ ما منقلب می‌شویم و به‌سوی خدا باز می‌گردیم.

مؤمنی در پایان گفت: ما باید در مسیر قرب الهی به فکر سوخت و نیاز خود باشیم و درک کنیم که این نیازها را چگونه رفع کنیم و با تفکر بر اینکه عمر را چگونه گذرانیدم و در پی اولویت‌ دادن به نیازهای معنوی باشیم.