در تاریخ پر فراز و نشیب ایران اسلامی، هرگز فراموش نخواهند شد کسانی که با جانفشانی و ایثار از سرزمینشان دفاع کردند. شهیدان حمید و سعید نیکفلک دو نام از خطه البرز همیشه در قلب تاریخ میدرخشند. دو برادر از دیاری که در روزهای پرشور انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی، نهتنها بر تارک تاریخ جاودانه شدند، بلکه با فداکاریهای خود به نسلهای آینده درس ایستادگی، شجاعت و انسانیت آموختند.
حمید نیکفلک، در 18 فروردین 1347 در یکی از محلههای آرام و ساده شهرک نظرآباد، در منطقه ساوجبلاغ استان البرز، در خانوادهای مذهبی و فرهنگی چشم به جهان گشود. خانوادهای که در آن، ارزشهای دینی، انسانی و اخلاقی نهتنها بهعنوان اصول زندگی، بلکه بهعنوان میراثی گرانبها به فرزندانشان منتقل میشد. حمید در چنین خانوادهای تربیت یافت، جایی که هر روز عشق به خدا، وطن و مردم در قلبش ریشه میدواند.
دوران کودکیاش در آغوش خانوادهای سرشار از محبت و ایمان گذشت. اما زندگیش از همان ابتدا با دگرگونیهایی روبهرو شد که مسیرش را تغییر داد. در سه سالگی، خانواده نیکفلک به دلیل تغییر شرایط زندگی، به شهر مقدس قم مهاجرت کردند. قم، شهری که بهعنوان مرکز علم و معنویت شناخته میشود، برای حمید معنای خاصی پیدا کرد. در این شهر، همپای دیگر نوجوانان و جوانان مسلمان، حمید با مفاهیم عمیق اسلامی آشنا شد. در کوچهپسکوچههای قم، او روحانیون بزرگی را ملاقات کرد که اندیشههای آزاد و انقلابیشان، او را به سوی مسئولیتپذیری بیشتر سوق میداد.
حمید در مدرسه پارس در خیابان دورهشهر تحصیلات ابتدایی خود را آغاز کرد، اما در پی تغییر محل سکونت، ادامه تحصیل را در مدرسه رزاقپور در چهارراه غفاری ادامه داد. در این دوران، بهشدت در دروس خود موفق بود، بهطوریکه معلمانش از پشتکار و استعدادش شگفتزده میشدند. تحصیل در مدرسه امام موسی صدر در دوران راهنمایی و سپس در دبیرستان آیتالله حائری یزدی، فرصتهایی برای رشد علمی و اخلاقی بیشتر را برای حمید فراهم کرد. در تمامی این مراحل، نهتنها یک دانشآموز نمونه بود، بلکه انسانی حساس، با دقت و مسئولیتپذیر، که هرگز از کمک به دیگران دریغ نمیکرد.
اما روحیه انقلابی و آرمانخواهی حمید بهسرعت خود را نشان داد. روزهای پرتنش انقلاب، فضای مدرسه و محله را پر کرده بود و حمید که از همان ابتدا قلبی انقلابی داشت، در کنار تحصیلاتش، در فعالیتهای اجتماعی و سیاسی نیز مشارکت فعال داشت. با پیوستن به بسیج، به جمع مبارزانی پیوست که در جبهههای جنگ تحمیلی حاضر شدند و جان خود را در طبق اخلاص گذاشتند. حمید بهعنوان یک پاسدار، در نخستین فرصت، به جبهههای جنگ عزیمت و در عملیاتهای حساس و خطرناک شرکت کرد و در نهایت، در سال 1364، در حین انجام یک عملیات اطلاعاتی در جبهه، حمید نیکفلک مفقودالاثر شد.
سالها گذشت، اما حمید همچنان در قلب خانواده و دوستانش زنده بود. 9 سال طول کشید تا پیکر مطهرش بهدست خانوادهاش برسد. در سال 1373، هنگامی که جسم بیجان او پس از سالها گمشدگی به خانه بازگشت، همه آن لحظات سخت و تاریک تبدیل به نوری تابان شد که در دلها و ذهنها ماندگار شد.
سعید نیکفلک، برادر کوچکتر حمید، در 20 فروردین 1348 در همان دیاری که حمید به دنیا آمده بود، یعنی ساوجبلاغ، به دنیا آمد. سعید از همان دوران کودکی، در کنار برادرش حمید، الگوهایی بزرگ در پیشرو داشت. او میدید که چگونه برادر بزرگترش با جانفشانی و فداکاری در راه آرمانهای انقلاب ایستاده است. این تأثیر عمیق بر روی سعید باعث شد که با انگیزهای فراوان به صفوف بسیج بپیوندد و در کنار سایر جوانان، در مسیر دفاع از میهنش گام بردارد.
سعید با شجاعت و روحیهای مقاوم به جبهههای جنگ رفت و در آنجا با دلی پر از ایمان و عزمی راسخ، در نبردهایی جانفرسا شرکت کرد و همانند برادرش، در هر عملیاتی حضور داشت و همواره در خط مقدم دفاع از ارزشها و آرمانهای انقلاب اسلامی قرار میگرفت.
در نهایت، سعید نیکفلک نیز در 29 فروردین 1365 در عملیات جزیره مجنون به شهادت رسید. در آن روز، جنگ همچنان به شدت ادامه داشت و بسیاری از جوانان این سرزمین جان خود را برای دفاع از آن تقدیم کردند. شهادت سعید همچون دیگر شهدای بزرگوار، قلب هر ایرانی را به درد آورد، اما همزمان، موجب افتخار بود، زیرا در راهی جان داد که هیچگاه از آن بازنمیگشتند مگر با پیروزی یا شهادت.
پیکر پاک سعید نیکفلک پس از شهادت در گلزار شهدای علی بن جعفر در قم آرام گرفت، اما یاد و نامش هیچگاه به خاک سپرده نشد. سعید همچنان در قلب مردم و خانوادهاش زنده است، چون او جزو کسانی بود که از خود گذشت و تمامی آنچه داشت، حتی جانش، را برای آرمانهای بزرگتر از خود فدای میهن کرد.
حمید و سعید نیکفلک نهتنها در میدان جنگ، بلکه در زندگی روزمره نیز نمونههایی از فداکاری و ایثار بودند. آنها مسیری را طی کردند که هر یک به تنهایی تاریخساز بود. اما وقتی این دو برادر دست در دست یکدیگر، در صفوف دفاع از وطن قرار گرفتند، توانستند نمونهای از عشق و فداکاری واقعی را به جهان نشان دهند.
آنچه که این دو شهید را از دیگران متمایز میسازد، تنها حضور فیزیکیشان در جبههها نبود، بلکه آن روحیه بلند و بیپایانی بود که به هر کسی که در کنارشان میجنگید، امید میبخشید. آنها به نسلهای بعدی آموختند که میتوان با ایمان و ارادهای قوی، در برابر سختترین مشکلات ایستاد و حتی جان را فدای هدفهای بزرگتر از خود کرد.
یاد و نام شهیدان حمید و سعید نیکفلک، همچون دو ستاره در آسمان انقلاب اسلامی ایران میدرخشد. این دو برادر نهتنها قهرمانانی برای ملت ایران بودند، بلکه برای تمامی انسانهای آزاده در سراسر جهان الگوهای بیبدیلی از فداکاری و شجاعت هستند. آنان با خون خود، درختی از امید و شجاعت در دل ملت کاشتند که هیچگاه خشک نخواهد شد.
یادشان همیشه در قلبهای ما زنده است و نهتنها باید در خاطرات ما، بلکه در مسیر زندگیمان، همواره به عنوان چراغی فروزان باقی بماند.
انتهای پیام