Kyawawan Dabi'un Musulunci da karfafa kamun kai
Ruhin mumini ita ce hanyar shiriyarsa, ita ce hanyar da take kawo masa farin ciki. Haqiqa ruhi ita ce halittar da mutum ya keve shi ko ya fanshe shi ko saboda la’akari da shi.
Alkur'ani mai girma tare da wasu tafsirin ya yi nuni da wajabcin kame kai da kula da shi.
Ya kamata muminai su kula da kansu, kada su ji tsoro ko batawar wasu su rinjayi su. Kuma su sani lalle ne lissafin ɓatattu a wurin Ubangijinsu yake, kuma gaskiya ita ce gaskiya, ko da mutane sun bar ta, kuma ƙarya ƙarya ce ko da wasu sun ɗauke ta da hannu bibbiyu.
Idan mutum ya nemi laifin wasu, ba zai iya ganin laifin kansa ba. Haka nan kuma wannan ayar ta hana muminai mantawa da kai; Domin kada bacewar wasu ya raunana mutum daga karfafa kamun kai da samun shiriya. Haka nan, idan mutum ya yi mu’amala da wani kafin ya gyara kansa, hakan na iya jawo fasadinsu; Amma idan ya kula da kansa, bacewar wasu ba za ta cutar da shi ba.
Kamar yadda yake a cikin ruwaya: “Ka gyara kanka, kada ka nemi kura-kuran mutane; Domin idan kai kanka salihai ne, vatar mutane ba za ta cutar da kai ba.” (Tafsir Qomi, mujalladi na 1, shafi na 188).
Fassarar cewa an kama mutum a cikin wuta wadda itace itacen kanta; Wato mutum yana azabtar da shi ne da ayyukansa kawai, kuma Allah Ta’ala ko wani wakili ba ya azabtar da shi. Ranar kiyama mutum ne da ayyukansa; Idan ayyukansa sun yi kyau, za a cika kewaye da aljanna, idan kuma ya yi sharri sai a yi masa azaba. Don haka wajibi ne bawa mumini ya kare kansa daga dukkan wani hadari da ya hada da hadarin bin son rai da yin zunubi, idan ba haka ba ayyukansa za su sanya wutar jahannama ta kunna masa.
