دفاع ۱۲ روزه، نقطه عطفی در تاریخ معاصر ما بود که درسهای بزرگی برای امروز و فردای کشور به همراه داشت. از اهمیت همبستگی ملی و توان دفاعی گرفته تا ضرورت هوشیاری در برابر نفوذ و بازنگری در سیاستها، این تجربه نشان داد که امنیت و اقتدار ملی بدون مشارکت هوشمندانه مردم و مسئولین پایدار نمیماند. اکنون زمان آن است که با تحلیل واقعبینانه، راه آینده را با قدرت، آگاهی و اتحاد هموار کنیم.
از این دفاع آموختیم که:
قدردان تلاشها و مجاهدتهای نیروهای نظامی و دفاعی باشیم. این که هیچ قدرتی بالاتر از همبستگی ملی و انسجام مردمی نیست و قدردان همراهی و همدلی مردم باشیم.
اینکه قدر و ارزش قدرت دفاعی و فناوریهای بومی خود را بیشتر بدانیم و به آن افتخار کنیم.حفظ منافع ملی حرف اول را میزند. پایبندی بر این اصل موجب میشود در شرایط خاص صدای واحدی از کشور شنیده شود.
پدیده نفوذ را به شکل جدی آسیبشناسی کنیم و ضمن شناسایی خائنان به وطن، راههای نفوذ را در آینده ببندیم.کاستیهای دفاعی بالاخص سامانههای پدافندی را سریعاً چارهاندیشی کنیم. سیاستهای کلان کشور در خصوص اتباع بالاخص اتباع غیرمجاز را بازنگری کنیم و اقدامات فوری برای رفع تهدیدات داشته باشیم.
در عین این که به وعدهها و سیاستهای قدرتهای استکباری نمیتوانیم اعتماد کنیم، لازم است ارائه تصویری درست از ایران را در دستور کار قرار دهیم.
پیوند مردم و مسئولین در گرو اعتماد مردم به مسئولین است. به هر چیزی که این پیوند را مستحکمتر میکند اهتمام ورزیم و برای تقویت آن تلاش کنیم. بین منتقدان ناصح و دلسوز که دل در گرو وطن دارند و در بزنگاههای خاص از اعتبار خود برای دفاع از کشور هزینه میکنند با اپوزیسیونهای خائن به وطن و مردم مرز قائل شویم. ضرورت الگوی تولید محتوا، اطلاعرسانی و ایجاد گروههای مرجع رسمی بیش از پیش احساس میشود. وطن را به گونهای بسازیم که مردم خود پیشقراول هر دفاعی از میهن باشند.
تدوین: جهاددانشگاهی واحد البرز
انتهای پیام