تحصن‌های توخالی/ حقوق بی‌بشر
غرب سعی دارد در زمان شیوع ویروس کرونا در کشور، تجاوزهای خود به سایر ملت‌ها را امری عادی، انسان دوستانه و در راستای دموکراسی جهانی نشان دهد.
این روزها که مسلمانان هند زیرآتش وحشیانه هندوهای افراطی قرارگرفته‌اند و به‌نوعی نسل‌کشی وحشیانه‌ای در هند صورت می‌گیرد و مسلمانان مظلوم هند زجرکش می‌شوند، رگ گردن انسان‌دوستی هیچ‌یک از مدافعان حقوق بشر کذایی بادنکرده و هیچ صدایی از حلقوم همیشه طلبکارانه لیبرال‌های به‌ظاهر انسان‌دوست و آزادی‌خواه شنیده نمی‌شود.
گویا صدای گوش‌خراش ایدئولوژی فاشیستی دولت هند در بازگذاشتن دست هندوهای افراطی در شکنجه‌کردن مسلمانان این کشور هنوز به گوش هیچ‌یک از منادیان دفاع از حقوق بشر!!! نرسیده و همه مدعیان در سکوتی غیرانسانی و عامدانه فرورفته‌اند. جالب است که آن‌ها هرگاه سخن از حقوق بشر به میان می‌آید سینه‌چاک به خطرافتادن حقوق بشر در ایران هستند و به دنبال کشاندن آن به دادگاه‌های بین‌المللی و بازستاندن آنچه حق می‌دادند و انسانیت... اما درجایی که بدیهی‌ترین حق یک انسان یعنی حق حیات پایمال می‌شود و با وحشیانه‌ترین رفتارها مورد هدف قرار می‌گیرد خاموش‌اند و بلندگوهای بشردوستانه‌شان را غلاف کرده‌اند.
امثال شیرین عبادی‌ها و مسیح علی‌نژاد و فخر آورها که همیشه در صف اول دفاع از حقوق انسانی و حق پایمال‌شده بشرند و تا آنجا به فکر بشر هستند که با صدای بلند از اغتشاشگران تهران تا تروریست‌های سوریه حمایت می‌کنند و فریاد وااسفای به خطر افتادن حقوق بشر سر می‌دهند در مقابل فجیع‌ترین رویداد انسانی این روزها سکوت کرده و خفقان گرفته‌اند.
منادیان دفاع از حقوق بشر نه‌تنها به فکر حقوق حقه بشر نیستند بلکه هدف آن‌ها تنها و تنها اسلام‌هراسی و در سایه آن ایران‌هراسی است و بس.
آن‌ها نه‌تنها به کشتن وحشیانه انسان‌ها اهمیت نمی‌دهند بلکه باهدف پر کردن جیب‌های خود در سایه نسل‌کشی مسلمانان مظلوم تنها و تنها بر ایران هراسی متمرکزشده‌اند و از به زیر سؤال بردن تعداد تلفات کرونا گرفته تا بزرگنمایی گزارشات آژانس انرژی اتمی بر ضد ایران هر کاری انجام می‌دهند.
عده‌ای از فریب‌خوردگان این منادیان دروغین حقوق بشر نیز بدون اندکی تفکر و بدون آنکه بدانند حقوق بشر به‌واقع در کجای این کره خاکی پایمال‌شده، به پیروی کورکورانه از آن‌ها پرداخته و به پیاده‌نظام بی‌چون‌وچرای آن‌ها مبدل شده‌اند.
تجمع ضدایرانی در گوتنبرگ سوئد در روزهای اخیر یکی از این نمونه‌هاست. افرادی که بی‌تفاوت نسبت به واقعیت و جنایاتی که در دنیا رخ می‌دهد در راستای تئوری ایران هراسی غرب و عوامل خودباخته غربی به تجمع ضد ایرانی دست‌زده‌اند و در وانفسای نسل‌کشی وحشیانه مسلمانان هند فریاد وا مصیبت‌های به خطر افتادن حقوق بشر در ایران سر می‌دهند.
آیا به‌راستی اینان دغدغه حقوق بشر رادارند یا آنکه حقوق بدون بشر برای آن‌ها در اولویت است؟
چگونه است که هر جنایتی در هرجای دنیا اتفاق می‌افتد اگر در آن خون مظلومی به زمین ریخته شود مدافعان حقوق بشر نه فریادی می‌زنند و نه تجمعی راه می‌اندازند اما در ایران و کشورهای اسلامی اگر اغتشاشگران و یا تروریست‌ها به مجازات برسند رگ حقوق بشری مدعیان دروغین بادکرده و فریادشان به هوا بلند می‌شود.
تجمع ضدایرانی گوتنبرگ تنها نمونه‌ای از تجمعاتی است که روزها و ماه‌های اخیر در راستای ایران هراسی شکل‌گرفته و باید گفت گویا اینان گوشی برای شنیدن صدای مظلومان واقعی عالم ندارند و تنها ادعای مدافع حقوق بشر بودن را یدک می‌کشند.
یادداشت: حسین احمدی‌فر
