سفر به عتبات عالیات، تجربهای خاص و پر از معنویت است که هر ساله هزاران نفر را از سراسر کشور روانه سرزمینهای مقدس کربلا و نجف میکند. زائران در این سفر، روزها و ساعتهایی را صرف زیارت و بندگی میکنند و به امید بازگشتی سالم و پر از آرامش، دل به این راه میسپارند. اما شاید کمتر کسی به این فکر کند که سختیها و چالشهای مسیر بازگشت، میتواند به اندازه یا حتی بیشتر از خود زیارت جان انسانها را تهدید کند.
روزها و شبهایی که در پیادهرویهای طولانی، انتظار در صفها، مواجهه با گرما یا سرما و فشارهای روحی میگذرد، جسم و ذهن زائر را خسته و ناتوان میکند. وقتی نوبت به بازگشت میرسد، این خستگی ممکن است به شکل خوابآلودگی و کاهش تمرکز خود را نشان دهد و برای رانندگان و همراهان، خطر بزرگی باشد. متأسفانه، رانندگی در حالت خستگی نه فقط باعث کاهش توانایی واکنش میشود، بلکه گاهی خواب ناگهانی پشت فرمان منجر به تصادفات شدید میشود. بنابراین حتی اگر مجبور به حرکت هستید، پیش از آغاز سفر حتماً چند ساعت استراحت کنید و اگر در طول مسیر احساس خوابآلودگی کردید، حتماً توقف کنید. حتی یک خواب کوتاه ۲۰ تا ۳۰ دقیقهای در توقفگاهها میتواند تمرکز و هوشیاری را بازگرداند.
در مسیر بازگشت از عتبات عالیات، توقفگاههایی برای استراحت و تجدید قوا پیشبینی شده است. این توقفگاهها از نظر فیزیکی و روانی نقش بسیار مهمی دارند. جایی که زائر میتواند آب بنوشد، غذای سبک میل کند، کمی راه برود و عضلاتش را نرم کند و از همه مهمتر ذهنش را تازه کند. متاسفانه، برخی زائران با عجله و فشار زمان، این توقفها را جدی نمیگیرند و میخواهند هرچه سریعتر به خانه برسند. این عجله میتواند جانشان را به خطر بیندازد. آرامش در حرکت، توقفهای منظم و توجه به نیاز بدن، کلید رسیدن سالم به مقصد است.
یکی از مهمترین عوامل حفظ امنیت در این سفر، آگاهی از خدمات امدادی است. شماره ۱۱۲ جمعیت هلال احمر در هر ساعت از شبانهروز آماده دریافت تماس زائران است. این نیروها آموزش دیدهاند و در کوتاهترین زمان ممکن به محل حادثه میرسند تا خدمات پزشکی، کمکهای اولیه و امدادهای لازم را ارائه دهند. تجربه نشان داده که در مسیرهای پرترافیک و طولانی، داشتن چنین خدماتی جان خیلی از زائران را نجات داده است. پس همیشه این شماره را به یاد داشته باشید و در مواقع اضطراری بدون تردید تماس بگیرید.
مسافرت طولانی و بازگشت از عتبات، نیازمند رعایت نکات ساده اما مهمی است که سلامت جسم و روان را تضمین میکند. نوشیدن مداوم آب و مایعات برای جلوگیری از کمآبی، خوردن غذاهای سبک و سالم، پوشیدن لباس مناسب با توجه به آب و هوا، همراه داشتن داروهای مورد نیاز، بررسی سلامت خودرو و داشتن تجهیزات ایمنی مانند جلیقه شبرنگ، همه از مواردی هستند که نباید فراموش شوند.
علاوه بر این، در نظر گرفتن شرایط روانی و روحی هم اهمیت دارد. فشار سفر و خستگی میتواند باعث تحریکپذیری و اضطراب شود. در این شرایط، همراه داشتن افرادی که به آرامش کمک میکنند و دوری از تنشها، میتواند سفر را راحتتر کند.
بازگشت سالم از سفر زیارتی، تنها مسئولیت راننده نیست؛ بلکه همه ما در آن سهم داریم. مراقبت از خود، یادآوری به دوستان و خانواده درباره استراحت، همکاری با نیروهای امدادی و رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی، همه کمک میکند تا سفری امنتر و آرامتر داشته باشیم. از همه مهمتر به یاد داشته باشیم هیچ چیزی ارزش جانمان را ندارد. کمی صبر و حوصله در مسیر، میتواند تفاوت بین یک بازگشت خوشایند و یک حادثه تلخ باشد.
سفر به عتبات عالیات، فرصتی است برای تقویت ایمان و تجربه لحظاتی ناب معنوی. اما این سفر زمانی کامل میشود که بتوانیم با سلامت و امنیت کامل به خانه بازگردیم. رعایت نکات ایمنی، استراحت کافی و استفاده از امکانات توقفگاهها، نه فقط یک توصیه بلکه ضرورت است.
یادداشت: مریم اصغرپور
انتهای پیام