یادداشت
چشم‌هایی که راوی مقاومت شدند
در عمق نگاه محسن حججی، هزاران قصه ناگفته از ایمان و پایمردی موج می‌زد؛ چشمانی که سکوت را شکست و پیام ایستادگی را به جهانیان رساند. این نگاه نه‌تنها بازتاب شجاعت یک فرد بلکه تجسم اراده‌ای بود که در برابر ظلم زانو نزد و تا ابد در دل تاریخ حک شد.
امروز 18 مرداد سالگرد شهادت محسن حججی است؛ جوانی که نامش برای همیشه در تاریخ مقاومت ایران ماندگار شده است. وقتی از محسن حججی سخن می‌گوییم، تصویری زنده و عمیق از ایمان، ایستادگی و عشق به وطن در ذهن‌مان نقش می‌بندد. او جوانی ساده، بی‌ریا و متعهد بود که از دل خاک مقدس ایران برخاست و راهی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد.
این شهید مدافع حرم با شجاعت و پایمردی‌اش تبدیل به نمادی جاودانه از مقاومت و ایثار شد؛ الگویی که هر ایرانی آزاده‌ای می‌تواند به آن افتخار کند. محسن نه فقط یک سرباز، بلکه نماینده هزاران جوانی است که با دست‌های خالی، اما اراده‌ای فولادین، برای حفاظت از حرم و ارزش‌ها جنگیدند.
روزهایی که خبر اسارتش منتشر شد، دنیا برای لحظاتی سکوت کرد. تصویر نگاه محکم و آرامش عجیب او در برابر دشمن، نه فقط قلب مردم ایران بلکه دل‌های همه آزادی‌خواهان جهان را به درد آورد. آن نگاه؛ نگاه مردی بود که نه به اسارت بلکه به ایمانش می‌نگریست، نگاهی پر از سربلندی و استقامت که هیچ دشمنی نمی‌توانست آن را شکست دهد.
در آن لحظه، محسن حججی به ما یاد داد که ایستادگی، گاهی تنها با یک نگاه هم ممکن است؛ نگاهی که هزاران حرف ناگفته در خود دارد؛ حرف‌هایی از عشق، ایمان، مقاومت و گذشت. آن نگاه بی‌صدا فریاد زد: «من شکست نخورده‌ام، من برای آرمانم ایستاده‌ام».
امروز، وقتی به یاد محسن می‌افتیم، بغضی سنگین گلویمان را فشار می‌دهد؛ او رفت تا نامش در دل تاریخ حک شود، تا به همه ما یادآوری کند که برای آزادی، برای حق، باید ایستاد؛ حتی اگر بهایش جان باشد.
محسن حججی فقط یک اسم نیست؛ داستان هزاران جوانی است که در دل تاریکی‌ها، نور امید شدند؛ ستاره‌هایی که مسیر ما را روشن کردند. خون پاک او و همه شهدای مدافع حرم، همچون بارانی است که زمین خشک ما را سیراب می‌کند و درخت مقاومت را ریشه‌دار می‌سازد.
در این سالگرد، ما نه فقط یاد یک شهید، بلکه یاد همه کسانی را گرامی می‌داریم که در راه ایمان و آزادی ایستادند. یاد محسن حججی، یاد عشق بی‌پایان، دلیری و فداکاری است؛ یاد جوانی که با نگاهش دنیا را به لرزه درآورد و با جانش، راهی را روشن کرد که هیچ ظلمی توان خاموش کردنش را ندارد.
راهش، پلی است میان گذشته و آینده، پیام‌آور امید و اطمینان به این که نسل‌های بعدی نیز از همان خاک و از همان جان‌های پاک جوانه می‌زنند؛ نسلی که با عزمی استوار و قلبی مملو از عشق به پاسداری از حقیقت و عدالت ادامه خواهد داد.
شهید حججی نه‌تنها در تاریخ، بلکه در دل هر کسی که باور به ارزش‌های بزرگ دارد، زنده است؛ زیرا هر بار که یادش را گرامی می‌داریم، نوای مقاومت و آزادگی را در دل‌ها زنده می‌کنیم و به خاطر می‌آوریم که هیچ ظلمی پایدار نیست.
بیایید این یاد و راه را پاس بداریم، نه فقط با کلمات، بلکه با عمل؛ با ایستادن در مقابل ناعدالتی‌ها، با امید داشتن به فردایی روشن و با وفاداری به ارزش‌هایی که محسن برایشان جنگید و جان داد. چرا که زندگی واقعی در همین ایستادگی‌ها، در همین دلیری‌ها و در همین عشق‌ها معنا می‌یابد.
محسن، تو برای همیشه در قلب‌های ما خواهی بود؛ یادگاری زنده و جاودانه که ما را به ادامه راه فرامی‌خواند. راهی که پایان ندارد، زیرا روح تو و روح هزاران شهید دیگر، چراغی است فروزان در مسیر پر پیچ و خم تاریخ این سرزمین.
مریم اصغرپور
انتهای پیام
