در میان روزمرگیهای زندگی، برخی از افراد هستند که با عشق و علاقهای ویژه، مسیر معنوی خود را پیدا میکنند و به قرآن به عنوان راهنمایی برای زندگی مینگرند. نادیا عابدینی یکی از همین افراد است. از کودکی با قرآن انس گرفت و این مسیر برای او نه تنها یک انتخاب، بلکه یک شوق درونی بود. از زمانی که تنها ۶ سال داشت، مادرش او را با قرآن آشنا کرد و این علاقه به مرور زمان تبدیل به یک سفر طولانی و پرچالش شد. در این گفتوگو با نادیا همراه میشویم تا از لحظات زیبای این سفر، سختیها و موفقیتهایش بشنویم. او به ما میگوید که چگونه قرآن از یک کتاب مذهبی، تبدیل به راهی برای زندگی بهتر و پربارتر شده است و اینکه چگونه میتوان نسل امروز را با مفاهیم عمیق قرآن آشنا کرد.
از کودکی با قرآن آشنا شدم و این علاقه از طریق مادرم به من منتقل شد. در واقع، مادرم نقش اصلی را در هدایت من به سمت قرآن داشت. در 6 سالگی در کلاسهای قرآنی ثبتنام کردم و از آن زمان این مسیر را ادامه دادم. ابتدا در مراحل روخوانی و روانخوانی قرآن پیشرفت کردم و پس از آن وارد مراحل حفظ قرآن شدم.
از 9 سالگی تصمیم گرفتم که حفظ قرآن را آغاز کنم. در ابتدا خیلی آهسته و با دقت شروع کردم و بهطور مداوم و پیوسته این مسیر را ادامه دادم. حفظ قرآن در ابتدا برای من چالشبرانگیز بود، اما با پشتکار و ایمان به خداوند، به تدریج توانستم پیشرفت کنم. این مسیر در نهایت چهار سال و نیم طول کشید تا توانستم تمام قرآن را حفظ کنم. در این مدت، سختیهایی نیز وجود داشت، اما همیشه به این فکر میکردم که پاداش این سختیها از هر چیزی ارزشمندتر است.
این مسابقات نه تنها فرصتی برای به نمایش گذاشتن تواناییهایم در عرصه قرآنی بود، بلکه به من انگیزه داد تا مسیر خود را با جدیت بیشتری ادامه دهم. از طرفی، در این مسابقات با قرآنآموزان و اساتید بزرگ قرآنی آشنا شدم که تجربیات ارزشمندی به من منتقل کردند. در واقع، این مسابقات باعث شد نگاه من به قرآن عمیقتر شود و بیشتر به مفاهیم آن توجه کنم.
نقش خانوادهام، به ویژه مادرم، در مسیر قرآنی من بسیار حیاتی بود. مادرم از همان ابتدا مرا به فعالیتهای قرآنی تشویق کرد و در مراحل اولیه یادگیری قرآن به من کمک کرد. علاوه بر این، والدینم در تأمین امکانات آموزشی و حضور من در کلاسهای قرآنی نیز بسیار حمایتم کردند. آنها همواره مرا در این مسیر تشویق میکردند و با فراهم آوردن شرایط مناسب، به من کمک کردند تا در این مسیر ثابتقدم باشم. به نظر من، بزرگترین لطفی که خانوادهام به من کردند، قرار دادن من در مسیر قرآن است. این مسیر، نه تنها به من از نظر معنوی کمک کرده، بلکه در زندگی روزمرهام هم تأثیرات مثبتی داشته است.
قطعا حفظ قرآن تنها بخش کوچکی از این مسیر است. برای اینکه قرآن در زندگی ما اثرگذار باشد، باید به مفاهیم و معانی آن توجه کنیم. قرآن یک کتاب پویاست که میتواند در هر زمان و مکانی به نیازهای انسان پاسخ دهد. بنابراین، ما باید قرآن را تنها بهعنوان یک کتاب مذهبی نخوانیم، بلکه باید درک کنیم که هر آیه و سوره چه پیامی برای ما دارد. تدبر در آیات قرآن و تطبیق آن با مسائل روز، مهمترین بخش از قرآنخوانی است. قرآن بهعنوان یک کتاب الهی، همیشه برای ما راهحلهایی ارائه میدهد که بهروز و کاربردی است.
یکی از دلایل عدم توجه کافی به مفاهیم عمیق قرآن است. متأسفانه امروز قرآن بهعنوان یک کتاب صرفاً مذهبی دیده میشود و بسیاری از نوجوانان از تأثیرات عملی آن غافل هستند. برای جلب توجه جوانان به قرآن، باید آن را بهعنوان یک راهنمای عملی در زندگی معرفی کنیم. باید از روشهای جدید مانند استفاده از فناوریهای روز و برگزاری برنامههای آموزشی جذاب برای تبیین مفاهیم قرآن بهره ببریم. همچنین، قرآن باید بهعنوان یک منبع الهامبخش در حل مشکلات روزمره معرفی شود، نه فقط یک متن تاریخی یا دینی.
در مسیر حفظ قرآن، مانند هر مسیر دشوار دیگری، چالشهایی وجود داشت. از جمله فشارهای درسی، کمبود وقت و مشکلات روزمره که گاهی باعث میشد نتوانم به اندازه کافی برای حفظ قرآن وقت بگذارم. اما همیشه ایمان به خداوند و عشق به قرآن مرا در این مسیر ثابتقدم نگه میداشت. بهعلاوه، دیدگاهها و تجربههای مختلفی که در این مدت کسب کردهام، همیشه به من انگیزه دادهاند که ادامه دهم. هر وقت به مشکلات برمیخوردم، با خودم میگفتم که این سختیها موقتی هستند و در نهایت، پاداشی بزرگ در انتظار من خواهد بود.
متاسفانه نه، نسل جدید به شیوههای آموزشی نوین نیاز دارد که با زبان و نیازهای روز جامعه همراستا باشد. اگرچه روشهای سنتی آموزش قرآن بهویژه در زمینه حفظ و تلاوت همچنان جایگاه خود را دارند، اما باید بپذیریم که این شیوهها بهتنهایی نمیتوانند نسل جدید را جذب کنند. قرآن یک کتاب جامع است که تنها محدود به مسائل دینی نمیشود، بلکه در آن به موضوعات اجتماعی، روانشناسی، و حتی سیاسی پرداخته شده است. برای جذب جوانان به قرآن، باید روشهای آموزشی را از حالت صرفاً تلاوتمحور به سمت محتوای عملی و کاربردی سوق دهیم. این امر میتواند شامل استفاده از داستانهای قرآنی، برنامههای تعاملی و حتی محتوای دیجیتال باشد که برای جوانان امروزی جذابتر است.
برای بهبود وضعیت آموزش قرآن، اولاً باید شیوههای تدریس را از حالت خشک و تئوریک به سمت تدریسهای تعاملی و عملی سوق دهیم. آموزش قرآن نباید تنها در قالب کلاسهای درس و جلسات حفظ محدود شود، بلکه باید فضایی ایجاد کرد که دانشآموزان و جوانان بتوانند با قرآن ارتباط عمیقتری برقرار کنند. پیشنهاد من این است که در کنار تدریس آیات قرآن، باید سعی کنیم تا مفاهیم آن را با زندگی روزمره دانشآموزان مرتبط کنیم. همچنین باید از فناوریهای روز مثل اپلیکیشنهای قرآنی، پادکستها و فیلمهای آموزشی استفاده کنیم تا جوانان بتوانند بهراحتی به مفاهیم قرآنی دسترسی داشته باشند. علاوه بر این، آموزش قرآن باید در بسترهای مختلف اجتماعی مانند مساجد، پارکها و حتی فضای مجازی انجام شود تا مخاطبان بیشتری را جذب کند.
گروههای تواشیح و محافل قرآنی، بهویژه زمانی که بهصورت گروهی و با حضور مخاطبان مختلف برگزار میشوند، میتوانند نقش بسیار مؤثری در جذب جوانان به قرآن ایفا کنند. این محافل نهتنها بهعنوان فضایی معنوی و الهی شناخته میشوند، بلکه از لحاظ هنری و فرهنگی نیز جذابیتهای زیادی دارند. بهعنوان مثال، ما در گروه تواشیح خود با استفاده از سرودهای قرآنی به زبانهای مختلف سعی کردهایم که با تنوع فرهنگی و زبانی، مخاطبان بیشتری را جذب کنیم. همچنین، برگزاری محافل قرآنی در محیطهای غیررسمی مثل پارکها و مکانهای عمومی، فضای صمیمانهتری ایجاد میکند که به ارتباط بهتر با قرآن کمک میکند. اینگونه برنامهها میتوانند پل ارتباطی میان جوانان و مفاهیم قرآنی باشند.
فضای مجازی میتواند در مقابله با شبهات و تبلیغات منفی در زمینه قرآن بسیار مؤثر باشد. یکی از بزرگترین چالشهای امروزی ما، وجود اطلاعات نادرست و شبهات فراوان در فضای مجازی است. اما اگر رسانهها و فعالان قرآنی بتوانند با تولید محتوای درست، دقیق و مستند در فضای مجازی حضور پیدا کنند، میتوانند بهطور مؤثری در برابر این شبهات ایستادگی کنند. در این راستا، باید محتوای قرآنی را به شیوهای جذاب، علمی و مستند ارائه دهیم تا مخاطبان، بهویژه نسل جوان، بتوانند بهطور صحیح مفاهیم قرآنی را درک کنند و از اطلاعات نادرست جلوگیری شود.
به کسانی که تازه وارد این مسیر میشوند یا هنوز راه خود را پیدا نکردهاند، توصیه میکنم که بدون هیچگونه فشار یا عجلهای راهشان را آغاز کنند. در ابتدا، مهمترین کار این است که با قرآن انس پیدا کنند. حتی اگر فقط روزانه چند آیه یا یک صفحه از قرآن را مطالعه کنند، این انس میتواند تأثیرات عمیقی در زندگیشان بگذارد. در طول زمان، این ارتباط روزانه با قرآن، نهتنها موجب رشد معنوی فرد میشود بلکه بر زندگی روزمره او نیز برکت میآورد. اگر قصد دارند که فعالیتهای حرفهای قرآنی داشته باشند، باید بدانند که این مسیر زمانبر و پرچالش است، اما با برنامهریزی درست و تعهد به این مسیر، میتوانند به موفقیتهای بزرگی دست یابند. برای مثال، خود من بهعنوان فردی که هم در زمینه حفظ قرآن و هم در فعالیتهای رسانهای قرآنی مشغول هستم، توانستم با داشتن یک برنامهریزی دقیق و مدیریت زمان مؤثر، به این موفقیتها دست پیدا کنم.
انتهای پیام