Müminlerin özelliklerinden biri meşveret etmektir
Kur’an-ı Kerim’in 42. Suresi Şûrâ adını taşımakta olup 53 ayettir ve 25. cüzde yer almaktadır. Mekke döneminde inmiştir. Peygamber Efendimize (s.a.v) inen 62. suredir.
Sure, adını 38. ayette geçen “Şûrâ” kelimesinden almıştır. Şûrâ, danışma demektir: “Rablerinin çağrısına uyarlar, namazı özenle kılarlar. İşleri de aralarındaki danışma ile yürür. Kendilerine verdiğimiz rızıktan başkaları için harcarlar.”
Şûrâ suresinin ana teması ve asıl amacı vahiy meselesi olup, tevhid ayetlerinin beyanı ile müminlerin, kâfirlerin özellikleri, kıyamet günü ve her birinin durumunun nasıl olacağı surenin diğer amaçları arasındadır.
Dini tebliğ işinde Resûlullah’ın (s.a.v) sebat etmesi için öğütler, insanları Allah yoluna davet, semavi dinlerin vahdeti, insanların Allah’ın dininde bölünme ve tefrikadan men edilmesi, başkalarının hatalarını affetmek ve insanın öfkesini yenmesi bu surenin diğer konularıdır.
Bu surede ayrıca tevhid meselesi, mead, tövbe, Allah’ın tövbeyi kabul etmesi, toplum ve devlet işlerinde istişare ve yardımlaşmanın emredilmesi gibi konulardan da bahsedilmektedir.
Bu suresinin konuları dört kısımda ele alınabilir: Bu surenin ilk ve en önemli kısmı vahiy ve Allah’ın peygamberlerle olan ilişkisinin ele alındığı bölümdür. Bu konu Şûrâ Suresi’nin her yerinde görülmektedir. Bu konu ile başlayan ve biten sure, Hz. Muhammed’in (s.a.v) peygamberliği, Kur’an-ı Kerim ve Nuh (a.s) döneminden itibaren peygamberlik misyonunun başlangıcı gibi ilgili konuları da ele almıştır.
İkinci bölümde tevhidin sebepleri ve Allah’ın dünyadaki işaretleri anlatılmaktadır.
Üçüncü bölümde mead konusu ve kıyamet gününde inkar edenlerin akıbetinden bahsedilmektedir.
Son olarak dördüncü bölüm ise sebat, tövbe, affetme, bağışlama, sabır, öfkeyi konrol etme gibi ahlaki konulara dikkat çekilerek onları inatçılık, dünyaya tapma ve kibir gibi beğenilmeyen ve hoş olmayan sıfatlardan men konusuna değinilmiştir.
En çok konuşulan başlıklar 