مجاهدی آگاه در عرصه علم و سیاست + فیلم
آیت‌الله عطاءالله اشرفی اصفهانی از شخصیت‌های تأثیرگذار انقلاب اسلامی و پشتیبان امام خمینی(ره) قبل و بعد از انقلاب بود. وی با نگرش سیاسی خود به مبارزه‌ای طولانی و جدی با رژیم پهلوی و پس از آن با عناصر ضد انقلاب برخاست که سرانجام جان خود را نیز در این راه اهدا کرد.
آيت‌الله عطاءالله اشرفی اصفهانی در سال ۱۲۸۱ هجری شمسی در خمينی شهر اصفهان كه در آن زمان «سده» ناميده می‌شد در خانواده‌ای روحانی و عالم به دنيا آمد. وی تحصيلات ابتدايی و مقدماتی را در خمينی‌شهر نزد مرحوم «سيدمصطفی» گذراند، در سن ۱۲ سالگی برای ادامه تحصيل راهی اصفهان شد و طی قريب ۱۰ سال دروس ادبيات و سطح فقه و اصول همچنين يک دوره درس خارج اصول را در محضر اساتيد به‌نام اين شهر آموخت. وی دوران ۱۰ ساله طلبگی خود در حوزه علميه اصفهان را با نهايت سختی و مشقت اقتصادی گذراند كه اين وضعيت تحمل ايشان را برای يک زندگی سخت در آينده دو چندان كرد و در سال ۱۳۴۳ هجری قمری و در سن ۲۰ سالگی برای ادامه تحصيل و نيل به مقامات عاليه علمی و درجه اجتهاد، رهسپار قم شد.
وی پس از ورود به حوزه علميه قم مورد توجه خاص فضلا و علما به خصوص آيات و مراجع ثلاث قرار گرفت و با توجه به موقعيت استثنايی آن زمان و شدت فشار روحی از طرف رژيم رضاخان پهلوی به طلاب و حوزه‌های علميه و روحانيون، ايشان تمام اين مشكلات را متحمل شده و با استقامت بی‌نظير خود به تحصيل ادامه دادند. آیت‌الله اشرفی اصفهانی از آغاز دفاع مقدس تا روز شهادت همواره مسئله جنگ تحميلی و بسيج مردم به منظور كمک به جبهه‌ها و حضور پرشور رزمندگان در جبهه‌های غرب و جنوب را در رأس مسائل كشور می‌دانست و در اين راه لحظه‌ای آرام نبود و به طور مرتب و مستمر در جبهه‌ها حضور می‌يافت.
وی نويسندهای زبردست و بسيار پركار بود و در مدت عمر پربركت خود خدمات ارزندهای به عالم تشيع اهدا كرد، وی نه تنها در سنگر تعليم و تربيت كارهای ارزندهای انجام داد، بلكه در عرصه تحقيق و پژوهش نيز توانست آثار گران قيمتی برجای گذارد. وی با اطلاعات علمی وسيعی كه در علوم مختلف، به ويژه در حوزه معارف اسلامی داشت، توانست در مدت عمر گرانمايه خود آثار علمی بسيار ارزندهای را در موضوعات مختلف به جامعه و فرهنگ اسلامی عرضه کند و بر ميراث پربار اسلامی بيافزايد كه از جمله آن می‌توان به «البيان» در موضوع علوم قرآن، «تفسير قرآن» خلاصهای از تفاسير شيعه و سنی، «مجمع الشتات» در اصول دين و عقايد و كلام، مجموعههای پيرامون حروف مقطعه قرآن و كتابی در موضوع «غيبت امامعصر(عج)» اشاره كرد.
منافقان كوردل وقتی خود را در مقابله با انقلاب اسلامی و فرزندان بسيجی امام امت، عاجز و زبون يافتند، تصميم گرفتند ياران امام را به شهادت برسانند، از اين رو با توجه به محبوبيت اين بزگوار در كرمانشاه و از طرفی محوريت اين استان در غرب كشور به ويژه در بحث پشتيبانی از رزمندگان و جبهه‌ها بارها قصد ترور اين شهيد را داشتند و در اين راستا دو بار اقدام به ترور ايشان كردند كه هر دو توطئه با شكست مواجه شد. سرانجام این عالم وارسته در روز جمعه، ۲۳ مهرماه سال ۱۳۶۱ در سن ۸۰ سالگی در مسجد جامع كرمانشاه و در سنگر نماز جمعه به دست منافقی كوردل در حاليكه نارنجكی در كمر خود تعبيه كرده بود با حمله به اين روحانی مجاهد و انفجار آن اين اسوه جهاد و مبارزه را به شهادت رسيد.
انتهای پیام
