او که سالها با افكار ضددينی مقابله كرده بود، با آغاز قيام مردمی ايران به رهبری امام خمينی(ره) و تبعيد آن حضرت به نجف اشرف، در كنار استاد و رهبر خود قرار گرفت. چندی بعد از سوی رژيم ستمشاهی، بيش از سه سال به شهرهای مختلف تبعيد شد و با اوجگيری انقلاب اسلامی، از تبعيد به قم بازگشت.
این عالم مجاهد پس از پيروزی انقلاب، به خدمت در همدان و حضور در مجلس خبرگان توفیق یافت، سپس از سوی امام خمينی(ره) به امامت جمعه تبريز انتخاب شد.
سرانجام این عالم اخلاق در شهريور ۱۳۶۰ شمسی در سن ۶۸ سالگی، در محراب عبادت توسط منافقان به شهادت رسيد؛ پس از تشییعی با شكوه در تبريز و قم، در رواق بالاسر حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
همچنین، سنگ یادبود این عالم شهید با نوشته نستعلیق و حکاکی روی مرمر و قدمت ۴۰ ساله، در موزه آستانه است.
برگرفته از کتاب منبرهای خونین‌حرم؛ تألیف محمدباقر مشکاتی
