حجتالاسلام محمد سامانی، مدرس حوزه و دانشگاه سیستان و بلوچستان در گفتوگو با ایکنا، گفت: شیوع بیماری کرونا شرایط خاصی را در جامعه به وجود آورده و بهدنبال آن حرف و حدیثهای زیادی، چه در میان گروههای سکولار و چه در میان سنتگرایان شکل گرفته است.
وی افزود: برخی گروههایی که اساساً مخالف مذهب هستند، بسته شدن درهای مساجد را بهانهای برای حمله به دین قرار دادهاند و میگویند این نشانه تسلیم شدن مذهب است؛ برخی هم البته به علم حمله کرده و معتقدند قدرت مقابله با کرونا را ندارد.
مدرس دانشگاه سیستان و بلوچستان بیان کرد: اینگونه اظهار نظرها مبتنی بر واقعیت نیست؛ اینکه به دلیل حفظ سلامتی مردم، از تجمع آنان جلوگیری شود، به معنای تسلیم مذهب نیست؛ از طرفی اینکه بشر هنوز راه غلبه بر ویروس کووید 19 را پیدا نکرده هم نباید باعث شود که ما خدمات علم به جامعه را زیر سؤال ببریم.
وی ادامه داد: کرونا نتیجه قهر خدا هم نیست و اصولاً گرفتاریهایی مانند بلاهای طبیعی و شیوع بیماریها با رحمت الهی منافاتی ندارد؛ این گرفتاریها برای آن است که انسان از خواب غفلت بیدار شود و بیشتر متوجه ارادهای شود که تمام کائنات در ید قدرت اوست.
سامانی اظهار کرد: اسلام، دین دنیا و آخرت و دین عقلانیت است؛ اسلام نمیگوید که عقلانیت را کنار گذاشته و تنها با دعا و عبادت، مشکلات را حل کنید؛ اسلام بیش از هر مکتبی برای علم و مجاهدت ارزش قائل است، اما از ما میخواهد که فراموش نکنیم، شفا نزد خداوند است.
وی گفت: ارتباط با خدا و امید به اینکه یک قدرت بیمنتها از او حمایت خواهد کرد، علاوه بر آثار معنوی، به انسان قوت میبخشد؛ حتی پزشکان امریکایی به تازگی دریافتهاند، بیمارانی که امید به چنین قدرت بینهایتی داشته باشند، بیشتر به درمان پاسخ میدهند.
این مدرس حوزه افزود: درمانهای دارویی تا اندازهای میتوانند آثار بیماری را رفع کنند، اما اگر روحیه بیمار ضعیف بوده و به اصطلاح خود را باخته باشد، احتمال بهبود او کاهش مییابد؛ امید به یاری خدا، به انسان قدرت میبخشد.
وی بیان کرد: روزهای آخر ماه شعبان فرصتی است تا توبه کنیم و ارتباط خود را با خدا اصلاح کنیم. درهای مساجد بسته شده، اما درهای رحمت الهی هیچگاه بسته نمیشود، پس ناامیدی معنا ندارد.
سامانی اظهار کرد: اینکه ما در همین دنیا متوجه اعمال زشت خود شویم، یک توفیق است، چون هنوز فرصت توبه داریم، اما فرض کنید در آن دنیا که کار از کار گذشته و دیگر فرصت جبرانی نیست، متوجه شویم که چه کردهایم.
وی گفت: آثار اعمال بد ما همواره با ما خواهد بود، مگر اینکه پشیمان شویم و اگر حقالناسی بر گردن ماست، به نحوی جبران کنیم. باید تا پیش از آنکه عمل بد ما از «فعل» به «صفت» تبدیل نشده، یعنی ملکه ذهن ما نشده، برگردیم، و الا کار ما سخت میشود.
مدرس دانشگاه سیستان و بلوچستان افزود: این آخرین روزها و شبهای ماه شعبان، که ماه استغفار است، فرصت خوبی است تا توبه کرده و با جسم و روحی پاک، وارد ماه مهمانی خدا شویم؛ در این صورت، خدا ما را از ذلت، به عزت میبرد.
انتهای پیام