آنچه بر گوش واجب است

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، شفقنا نوشت: در وصیّت امیر المؤمنین علی ابن ابیطالب(ع) به فرزندش محمّد ابن حنفیه در مورد اینکه انسان گوش خود را از سخنان بیهوده حفظ کند چنین آمده است که:
خداوند بر هر عضوی از اعضای تو واجبی را اختصاص داده و بر آن تصریح نموده است .
پس بر گوش واجب ساخت که به معاصی گوش فرا ندهد؛ پس فرمود:
و محققاً خداوند در کتاب بر شما چنین فرستاد که هر گاه بشنوید که به آیات الهی کفر ورزیده می شود و آیات الهی به مسخره گرفته می شود،در این گونه مجلسی با کافران منشینید تا در سخن دیگری وارد شوند، اگر چنین نکنید، همانند آنان می باشید.
و خداوند در جایی دیگر فرموده است :هر گاه دیدی کسانی در مورد آیات ما (به انکار و استهزا) غرق در گفتگو شده اند از آنان دوری کن تا درباره سخنی دیگر به گفتگو بنشینند.
به گزارش شفقنا از باشگاه خبرنگاران سپس خداوند عزّ و جلّ جایی را که مؤمن از روی فراموشی در چنین مجلسی نشسته است را استثنا نموده و فرموده است :
و اگر شیطان فراموشت ساخت ، پس بعد از یاد آوری با چنین گروه ستمکاری منشین.
و فرمود :پس بشارت ده بندگان مرا ، همان بندگانی که سخن را می شنوند و از نیکوترین سخن پیروی می کنند ، آنان کسانی هستند که خداوند هدایتشان کرد و آنان خردمندانند.
و خدا در قرآن فرموده است :مؤمنان هر گاه به امری بیهوده برخورد کنند کریمانه از کنار آن می گذرند و هر گاه سخنی بیهوده بشنوند از آن دوری می گزینند.
پس این همان چیزی است که خداوند بر گوش واجب ساخته و عمل گوش همین است .
منابع:
سوره نسا/۱۴۰
سوره انعام /۶۸
سوره انعام /۶۸
سوره زمر/ ۱۷و۱۸
سوره فرقان/۷۲
سوره قصص/۵۵
جهاد با نفس تألیف شیخ حر عاملی (ره)