مشکلات مربوط به ایثارگران و خانواده آنان موضوعی است که مدتهاست نقل محافل خبری گوناگون است و گاه اعتراضاتی را نیز در این باره با تحصن خانواده شهدا و ایثارگران در مقابل مجلس شاهد بودهایم.
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، با موضوع بررسی مشکلات ایثارگران به سراغ یوسف مجتهدزاده، نماینده جامعه ایثارگران رفته است تا پیرامون این موضوع با وی گفتوگو کند. متن این گفتوگو را در زیر بخوانید؛
ـ لطفاً درباره سیستم نظارتی که بر مشکلات موجود در حوزه ایثارگران وجود دارد برایمان بگویید.
مدتی پیش نامهای با موضوع تفحص از بنیاد شهید برای مجلس شورای اسلامی نوشتم و در آن تاکید کردم که با تفحصهایی که درباره مشکلات جانبازان و ایثارگران انجام میشود به جایی نمیرسیم.
نظام نظارتی در کشور سر و سامان درستی ندارد. بیش از 50 ، 60 مورد تفحص در این باره انجام شده است، اما یکی از این موارد نیز به سیستم قضایی ارجاع داده نشده تا با متخلفان و مجرمان در این باره برخورد شود. آیا از این موارد نمیتوان به عنوان ایراد یاد کرد؟
در ادامه این نامه نوشتم که بهتر است شأن مجلس را پایین نیاورند. مجلس اکنون سؤال دارد، استیضاح دارد، دیوان محاسبات دارد، تحقیق و تفحص دارد، کمیسیون اصل 90 دارد، ولی نظارت ضعیف است.
ـ آیا مشکلات فقط مرتبط با این موضوع است یا در دیگر حوزهها نیز مشکلاتی مشاهده میشود؟
خیر. در حوزه اجرا هم این مشکلات وجود دارد؛ به این معنی که در حوزه اجرا نیز با سلایق مختلف و برداشتهای سلیقهای فعالیت میشود. برای مثال ممکن است یکی از مدیران مرتبط با موضوع تحصیل فرزندان شهدا انسان بدقلقی باشد. با این رویکرد، فرزندان شهدا باید خون دل بخورند تا مشکلشان درباره مقاطع مختلف تحصیلی برطرف شود و در پایان نیز این موضوع به دیوان عدالت اداری کشیده میشود.
ـ شما طی مدت زمانی در کمیسیون ماده شانزده به ایفای نقش پرداختید و مسئولیت داشتید. آیا در آن دوره زمانی نیز چنین مواردی وجود داشت؟
هشت سال رئیس کمیسیون ماده شانزده بودم. در طول آن مدت از صد درصد شکایتهایی که ایثارگران و خانواده شهدا داشتند، در حدود 85 ـ 90 آن شکایات را صاحب حق بودند. در حال حاضر نمیتوان چندان به سیستم فعلی دیوان عدالت اداری امیدوار بود.
اطاله دادرسی مراحل بسیار زیادی دارد. متاسفانه قضات نیز در حوزه فهم مشکلات، مسائل بسیاری را سبب میشوند. رفت و آمد ایثارگرانی که برای رفع یک مشکل ساده مدت زمان یک یا دو سال به این مراکز مراجعه میکنند، همین موضوع را نشان میدهد.
جالب اینجاست که در قانون جامع و سیاستهای ابلاغی مقام معظم رهبری، بحث حمایتهای قضایی از جانبازان هفتاد درصد هم گنجانده شده است، ولی دریغ از اینکه رئیس قوه قضاییه در حوزه طراحی سیستمی که دستکم مطالبات این افراد را سرعت ببخشد وارد شود.
در همین راستا قانون برنامه پنجم توسعه نیز در بخش قضایی قانون جامع، سه تا شش ماه را برای بحث دادرسی و رسیدگی به شکایت و صدور حکم گذاشته است؛ ولی وقتی به قوه قضاییه مراجعه میکنید، اگر شکایت از چند سال نگذرد، باید خدا را شکر کرد؛ مگر اینکه فرد از کسی یا جایی توصیهای داشته باشد.
ـ با این اوضاع وضعیت مطالبات ایثارگران به چه شکلی تاکنون رفع شده است؟
مطالبات ایثارگران در بعضی از موارد متراکم میشود و هیچکس هم به فکر نیست. مثلاً یکی از موارد، بحث جانبازان در حالت اشتغال است. چیزی نزدیک به 92 هزار جانباز حالت اشتغال داریم که از بنیاد شهید حقوق میگیرند. البته منظور من افرادی که از دستگاهها و نیروهای مسلح حقوق میگیرند، نیستند.
این 92 هزار نفر تقریباً در زمانهای هماهنگ و نزدیک به هم، سنوات خدمتشان به سی سال خواهد رسید. موضوع پاداش پایان خدمتشان هم مطرح خواهد شد. وقتی ناگهان موضوع پاداش پایان خدمت نود و چند هزار آدم مطرح بشود، چه کسی این موارد را جواب میدهد؟ هیچ فکری هم برای این موضوع نکردهاند. یک نفر پیدا نمیشود بگوید این را در زمانهای مختلف توزیع کنیم تا یک مرتبه بر بودجه کشور فشار نیاید و موجب نارضایتی و اعتراض نشود.
در دوره ریاست جمهوری احمدینژاد، معاون وی گفت که رئیس جمهور دو سال زودتر پاداش پایان خدمتش را گرفت و هزینه عروسی فرزندش کرد! ما همان جا مقاله زدیم و گفتیم: آقای رئیس جمهور، خانواده شهدا نمیخواهند دو سال زودتر پاداششان را بگیرند؛ حداقل سر وقت، پاداش آنها را بدهید و همچون جگر زلیخا آن را تکه تکه نکنید.
الان خانواده شهدا پاداششان را از سال 89 طلب دارند. یک مدیرکل، یک رئیس، یک عضو هیئت مدیره، یک وزیر یا یک معاون وزیر پیدا کنید که مطالباتش پرداخت نشده داشته باشد. ولی خیلی از خانواده شهدا پاداش پایان خدمت خود را از سال 89 تاکنون طلب دارند.