نیایش در ادب فارسی / ۲
محدثی خراسانی: نیازمند نیایش‌ها بیش از هر زمان دیگریم
شاعر مجموعه شعرهای «شوق کعبه» گفت: با بروز کرونا و کاهش شدید روابط اجتماعی نیایش‌ها بیش از هر زمان دیگر می‌تواند در مردم ایجاد آرامش کند.
مصطفی محدثی خراسانی، شاعر و عضو شورای عالی شعر در صدا و سیما در گفت‌وگو با ایکنا درباره نیایش در ادبیات فارسی گفت: اغلب شاعران کهن اهل عرفان و سیر و سلوک بودند، برخی نیز مانند مولانا از عالمان دین بودند و این امر موجب شده بود سنت‌های ادبی در شعر شکل بگیرد. اینکه هر شاعری مجموعه شعرش را با ستایش خداوند شروع کند که به آن تحمیدیه می‌گفتند. وی افزود: بنابراین مجموعه این عوامل سبب شد، ارتباط شعر فارسی با مفاهیمی توحیدی مستحکم باشد و ما نیایش‌های بسیاری را چه در متون نظم و چه نثر ببینیم. اما اینکه بگوییم در دوره معاصر این شعرها از بین رفته، این طور نیست، زیرا ممکن است کمتر جلوه کند.
محدثی خراسانی ادامه داد: در لابه‌لای شعرهای شاعران معاصر هم نیایش‌ها و واگویه‌های با خداوند را می‌بینیم، اما به نظر می‌رسد انعکاس این نیایش‌ها غیرمستقیم است. زیرا ممکن است با خواندن یک شعر، تصور کنید، عاشقانه است، در حالی که بعد از تأمل در آن و تأویل شعر متوجه خواهید شد که این گفت‌وگوی عاشقانه با یک وجود لایتناهی است. از این رو می‌توان آن را زمره شعرهای نیایشی محسوب کرد.
شاعر «هزار مرتبه خورشید» برگزاری برخی جشنواره‌ها و کنگره‌های موضوعی مانند شعر توحیدی را در رونق این دسته از شعرها در زمان حاضر مؤثر دانست و گفت: این جشنواره‌ها می‌تواند نسل جوان را تشویق کند. پیشتر نیز برگزاری چنین جشنواره‌هایی مطرح بوده است، اما اگر این جشنواره‌ها کارشناسی‌شده‌تر و با پشتوانه ملی برگزار شود، می‌تواند به توجه نسل جوان به این حوزه کمک‌کننده باشد. ضمن اینکه رفتار و جهت‌گیری‌های کلی فرهنگی و سیاسی کشور نیز می‌تواند نسل جوان را به این سمت و سو هدایت کند.
وی تصریح کرد: جوان وقتی خداباوری و توحید را در سطح کلان جامعه و عملکرد مسئولان ببیند، این ارتباط و اشتیاق بیشتر خواهد شد. اما متأسفانه درآمیختن دین و سیاست و ... روی نگرش و اعتقاد جوان‌ها اثرگذار بوده است.
شاعر «سلوک باران» با اشاره به فضای حاصل از کرونا در جامعه گفت: فضایی که اکنون به وجود آمده و افراد بیشتر در خانه به سر می‌برند و به نوعی احساس تنهایی می‌کنند، این نیایش‌ها بیش از هر زمان دیگر می‌تواند در آنها ایجاد آرامش کند. وقتی ارتباطات اجتماعی انسان‌ها کمتر می‌شود، بیشتر به درون خود رجوع می‌کنند و آنجا هم چیزی جز حق و حقیقت نمی‌یابند.
انتهای پیام مطالب مرتبط
