نقش حجت‌الاسلام تجلی در ارتقای مسابقات قرآن ایران

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمصطفی حسینی، رئیس سابق مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف و امور خیریه طی یادداشتی که در اختیار ایکنا قرار داده به معرفی خدمات مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین محمدجعفر تجلی و نیز آشنایی با این چهره و تعاملات او با سازمان اوقاف بعد از دیداری که در سال 97 شکل گرفت، پرداخته است. مشروح این یادداشت در ادامه آمده است.

برادر عزیز و خدوم قرآنی جناب حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ محمدجعفر تجلی در آستانه ماه قرآن دار فانی را وداع گفت.

در سال ۱۳۹۴ بعد از چهار سال حضور در مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف و امور خیریه به سختی و با همکاری دوستان با تجربه‌تر، اطلاعات مدیران قرآنی پیش از خود در این سازمان را یافتم.

به دلیل تغییرات ساختاری در سازمان، اطلاعات مشخصی از افرادی که پست‌های قرآنی را برعهده داشتند در دست نبود و صرفاً از طریق اطلاعات شفاهی و گفت‌وگو با افراد مطلع بود که بالاخره توانستیم به برخی از این افراد دسترسی یابیم.

بیشتر بخوانید:

گردهمایی مدیران سازمان اوقاف در نشستی صمیمی با چاشنی نقد مسابقات قرآن

گزارش تصویری نشست هم‌اندیشی مسئولان مسابقات قرآن اوقاف

اولین نامی که برای دستیابی به اطلاعات و پیشینه مسابقات برسر زبان‌ها بود نام آقای «نصراله چمران» بود. کسی که در سال ۱۳۶۰ در سمت معاون اداری و مالی سازمان اوقاف وقت، نقش کلیدی در پایه‌گذاری، برنامه‌ریزی و برگزاری مسابقات سراسری و اولین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن کریم ایفا می‌کند. مسابقاتی که با همکاری مسئولان وقت سازمان و از سوی دفتر خدمات دینی سازمان که در آن مقطع مسئولیت آن بر عهده جناب آقای «محمدجواد چراغچی» بوده است، برگزار می‌شود.

در سال ۱۳۶۸ همزمان با سال‌های آغازین رهبری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای(مد ظله العالی) و سال‌های پس از دفاع مقدس، مرحوم تجلی برای سرپرستی بخش امور قرآنی سازمان اوقاف و امور خیریه همکاری خود را شروع و فعالیت‌های چشمگیری را آغاز می‌کند.

از اقدامات برجسته مرحوم تجلی، زمینه‌سازی برای حضور منظم قاریان مشهور جهان به خصوص از کشور مصر در ایران است که شور و نشاط خاصی را در مسابقات بین‌المللی و به ویژه در فضای قرآنی کشور پدید می‌آورد.

در اولین دوره حضور قاریان مصری در ایران، مرحوم استاد مصطفی راغب غلوش و استاد محمد بسیونی، از مصر در ایام مسابقات بین‌المللی به ایران می‌آیند و دور جدیدی از تعاملات قرآنی در فضای بین‌الملل برای کشور پدید می‌آید.

قطعاً قسمتی از برجسته‌ترین خاطرات مسابقات در اواخر سال‌های شصت و اوایل سال‌های هفتاد مربوط به دوران مسئولیت مرحوم تجلی است که در آن هنگام عهده‌دار سمت معاونت فرهنگی سازمان بودند.

حضور قاریان مصری در ایران، تلاش برای برگزاری فنی‌تر و حرفه‌ای‌تر مسابقات، طراحی‌های جالب دکور و جایگاه ویژه مسابقات،‌ تنوع در رشته‌ها، افزایش تعداد میهمانان و شرکت‌کنندگان از کشورهای دیگر و راه‌اندازی بخش تکثیر نوارهای معتبر قرآن کریم برای توزیع میان قرآن‌آموزان و علاقه‌مندان در سطح کشور و تشکیل شورای عالی قرآن کریم در سازمان اوقاف و امور خیریه بخشی از خدمات دوران مسئولیت ایشان است.

یکی دیگر از مهم‌ترین اقدامات ایشان برنامه‌ریزی و تلاش فراوان و خستگی‌ناپذیر برای ساخت چاپخانه بزرگ قرآن کریم از سال ۱۳۶۹ و تأسیس انتشارات اسوه به شمار می‌رود.

این چاپخانه بزرگ با توجه به اطلاعات فنی و تخصصی بالای ایشان در حوزه چاپ و انتشارات، در مجموعه‌ای دیدنی و مصفا با معماری خاص، با مدرن‌ترین و بهترین دستگاه‌های لیتوگرافی، چاپ، برش، صحافی، بسته‌بندی و سایر وسایل و تجهیزات مورد نیاز مطابق با استاندارد آلمان و امکانات رفاهی محیط کار با رعایت نکات فنی و بهداشتی روز، همچنین پاکیزگی و طهارت کارگران و متخصصان در هنگام کار و بسیاری موارد دیگر، با دقت و نظارت فراوان ساخته و مبلمان شده و آغاز به کار کرده است.

توجه وافر مرحوم تجلی به کیفیت بالای چاپ قرآن مجید موجب شد که تعدادی از کارکنان چاپخانه را برای آموزش تخصصی به خارج اعزام کند.

برنامه‌ریزی و تلاش‌های شبانه‌روزی و اخلاق و رفتار دوست‌داشتنی و مردمی مرحوم تجلی و دستاوردهای با ارزش ایشان، موجب شده که مسؤلان اسبق سازمان اوقاف و پیشکسوتان قرآنی، دوران خدمت ایشان را در زمره برجسته‌ترین دوره‌های فعالیت‌های قرآنی سازمان محسوب کنند. بدون شک خدمات وی در سازمان اوقاف و امور خیریه، گسترش و پیشرفت‌های قرآنی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران را در میان کشورهای اسلامی تقویت و تسهیل کرده است.

ایشان پس از اتمام مأموریت در سازمان اوقاف فعالیت خود در حوزه نشر را ادامه داد و با مدیریت برخی از بزرگترین انتشاراتی‌ها در شهر مقدس قم از جمله انتشارات دارالحدیث، زمینه انتشار صدها عنوان کتاب مرجع در حوزه علوم انسانی و اسلامی را فرهم می‌آورد و به یکی از قطب‌های حوزه نشر در کشور تبدیل می‌شود.

وی علاوه بر همه این کارهای بزرگ و ماندگار که هر یک از آنها را می‌توان به عنوان باقیات‌الصالحاتی ارزشمند تلقی نمود، تألیف آثار وزین و ارزشمندی را هم در کارنامه زندگی پربرکت خویش دارد.

روز 15 اسفند سال 97 روزی تاریخی برای مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف بود، روزی که پس از چند سال دغدغه برای گرد هم آمدن مسئولان قرآنی سازمان اوقاف از اول انقلاب تا آن روز، الحمدلله این جمع قرآنی و پرخیر و برکت دور هم جمع شدند.

*مرحوم حجت‌الاسلام تجلی نفر سوم از سمت چپ*

بزرگوارانی همچون حجج اسلام و آقایان چراغچی، عطری،‌ تجلی، چمران، گیوی، نظری، رحیمی‌نژاد،‌ قبادی، سالار، موسوی‌متقی و یاراحمدی که الحمدلله اغلب آنان در نشست آن روز حضور داشتند و برخی دیگر هم در نشست بعدی که در حاشیه مسابقات بین‌المللی سال 98 برگزار شد، زیارت کردیم.

آن روز اولین بار بود که حاج آقای تجلی را از نزدیک می‌دیدم. بسیار حسرت خوردم که چند سال از حضورم در مرکز قرآنی سازمان گذشته است و زمینه دیدار و استفاده از تجارب اغلب این بزرگواران که هر کدام کوهی از تجربه بودند، نداشته‌ام. آن مرحوم در همان دیدار اول آن قدر صمیمی و بی‌آلایش برخورد کردند که الحمدلله زمینه ارتباطی مستمر فراهم شد و غیر از جلسات متعددی که به بهانه شورای نشر قرآن سازمان در خدمت ایشان و برخی دیگر از پیشکسوتان فرهنگی و قرآنی سازمان از جمله حجج اسلام خسروی، نقدی و جناب استاد عباس سلیمی بودیم؛ برای مشورت در برنامه‌ها، توفیق حضور در منزل ایشان و ارتباطی صمیمی‌تر هم فراهم شد.

به جهت سنی ایشان در جایگاه پدرم محسوب می‌شدند که بنده و امثال بنده بر سر سفره تلاش‌ها و زحمات ایشان نشسته‌ایم، اما با تواضعی مثال‌زدنی و با حوصله‌ای فراوان تا جایی که در توان داشتند، اندوخته‌ها و تجارب کاری خود را هم نسبت به مسابقات و خصوصاً نسبت به احیای مجدد چاپخانه بزرگ قرآن منتقل می‌نمودند.

با فاصله‌ای تقریبا 25 ساله از محیط کار سازمان، به محض اینکه مجدد اقبال مجموعه را برای استفاده از تجربیات خود دیدند با آغوشی باز همکاری‌ها را شروع کردند. با نظر ویژه ریاست جدید سازمان جناب حجت‌الاسلام والمسلمین خاموشی، مأموریت یافتیم تا طی بازدید از چاپخانه قرآن در معیت ایشان طرحی برای احیا و توسعه آن آماده کنیم. مرحوم تجلی با اقبال و شوق فراوان بازدید و مطالعات را به انجام رسانده و نتایج آن را در اختیار رئیس سازمان قرار دادند و بسیار امیدوار بودیم که مجدداً از حضور ایشان در این زمینه استفاده شود.

این انقطاع در عدم استفاده از تجارب مدیریتی نسل‌های پیشین سازمان‌ها و نهادهای مختلف مسأله‌ای است که بسیاری از مجموعه‌ها به آن مبتلا هستند و خود را از بهره‌برداری صحیح از سرمایه‌های عظیم نیروی انسانی پیشین مجموعه محروم می‌کنند.

امیدواریم به برکت این ایام و در مقطعی که بیش از پیش باید به فکر تشریک مساعی برای رفع مشکلات کشور باشیم، زمینه همدلی و همیاری میان خدمتگزاران نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران فراهم شود.

ارتحال این عالم بزرگوار و خدوم بهانه‌ای شد تا بخشی از خدمات ایشان و نحوه آشنایی و ارتباط حقیر با ایشان مرور شود.

روحش شاد و یادش گرامی باد.

سیدمصطفی حسینی
پنجشنبه 26 فروردین 1400 – 2 رمضان 1442