منجی عالم بشریت برای پرچمداری توحید می‌آید

به گزارش ایکنا، به نقل از روابط عمومی سازمان اوقاف و امور خیریه، حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمهدی خاموشی، رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه در دیدار با مدیران اوقاف و امنای موقوفات گیلان در مصلای املش با طرح بحثی قرآنی در مورد فلسفه ظهور به آیات پایانی سوره انبیا اشاره کرد و گفت: در ذهن همه شما این جا گرفته است که مصداق آیه «إِنَّ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنى أُولئِکَ عَنْها مُبْعَدُونَ» خوبان عالم و کسانی هستند که اهل خیرند. همین طور هم هست. مصداق این آیه کسانی هستند که اهل خیر و هدایت و عمل صالحند و از جهنم به دورند. لایَسْمَعُونَ حَسِیسَها فریاد‌ها و زفیر جهنم را نمی‌شنوند وَ هُمْ فِی مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خالِدُونَ در آنچه که نفس‌هایشان شکل گرفته، خالدند. این آیه نکته زیبا و ظریفی دارد.

وی ادامه داد: لَا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ این فزع اکبر چیست چرا مردم در قیامت حیرانند؟ می‌فرماید: «یَوْمَ تَرَوْنَها تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ کُلُّ ذاتِ حَمْلٍ حَمْلَها وَ تَرَى النَّاسَ سُکارى وَ ما هُمْ بِسُکارى وَ لکِنَّ عَذابَ اللَّهِ شَدِیدٌ» پس آن فزع اکبر چیز ساده‌ای نیست. فزع اکبر آن قدر عمیق و عریق است که ما انسان‌ها از فکر کردن به آن فرار می‌کنیم. می‌فرماید روز قیامت روزی است که «تَعْرُجُ الْمَلائِکَةُ وَالرُّوحُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ» طول یک روز به نام قیامت به اندازه ۵۰ هزار سال است. برای همین ذهن خودمان را درگیر آن نمی‌کنیم و از تصور آن هراس داریم و از کنارش عبور می‌کنیم.

خاموشی در ادامه سخنانش تاکید کرد: قرآن که کذب نیست. صدق دارد و عین واقعیت است. اگر فرموده: «إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ» حتما چنین خواهد شد اگر فرموده: «وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ» حتما چنین خواهد شد. اگر فرموده: «یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ» حتما چنین خواهد شد. بله طول این روز به اندازه «خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ» است. می‌فرماید: «فَاصْبِرْ صَبْراً جَمِیلًا إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیداً وَ نَراهُ قَرِیباً یَوْمَ تَکُونُ السَّماءُ کَالْمُهْلِ وَ تَکُونُ الْجِبالُ کَالْعِهْنِ وَلَا یَسْأَلُ حَمِیمٌ حَمِیمًا» هیچکس حتی از دوست خودش سوال نمی‌کند. یُبَصَّرُونَهُمْ یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِی مِنْ عَذابِ یَوْمِئِذٍ بِبَنِیهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ أَخِیهِ... دوست دارد که همسر و فرزند و همه‌کس خودش را بدهد که از عذاب فرار کند. وَ فَصِیلَتِهِ الَّتِی تُؤْوِیهِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً ثُمَّ یُنْجِیهِ... دوست دارد هرچه در زمین دارد بدهد تا نجات بیابد.

وی با قرائت آیه «لَا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ وَ تَتَلَقَّهُمُ الْمَلَئِکَةُ»، افزود: پس آن‌ها از فزع اکبری که گفتیم غمگین نیستند و ملائکه را ملاقات می‌کنند هَذَا یَوْمُکُمُ الَّذِى کُنتُمْ تُوعَدُونَ آن روزی که به شما وعده دادیم رسیده آن روز چه روزی است؟ یَوْمَ نَطْوِی السَّمَاءَ کَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْکُتُبِ ما آسمان را این طور می‌بندیم... مثل نامه‌های قدیمی که می‌بستند. بله؛ صحنه بالای سر ما را می‌بندند. بسیار غریب است. بسیار عجیب است. من و شما از تصورش فرار می‌کنیم چه رسد به تصدیق آن. انسان که در خلأ نمی‌تواند زندگی کند. اگر بخواهی از خلأ فرار کنی باید به خدا متصل شوی. اگر به خدا متصل شدی دیگر خلائی نیست. وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ...

خاموشی به تلاوت آیات سوره انبیا ادامه داد و گفت:یَوْمَ نَطْوِی السَّمَاءَ کَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْکُتُبِ کَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِیدُهُ عَلَیْنَا إِنَّا کُنَّا فَاعِلِینَ. بعد از این آیه می‌فرماید: وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ مرحوم علامه طباطبایی جمله‌ای در مورد سوره بقره دارند. می‌فرمایند قیامت؛ رجعت و ظهور سه رشته از یک واقعیتند. خداوند می‌فرمایند زمین را بندگان صالح من ارث می‌برند. یعنی کفار از این زمین ارث نمی‌برند. ترامپ و نتانیاهو و دژخیمان عالم ارث نمی‌برند. چون خدا نخواسته است.

وی در ادامه بحث قرآنی خود در مورد فلسفه ظهور یادآور شد: إِنَّ فِی هَذَا لَبَلَاغًا لِقَوْمٍ عَابِدِینَ این یک پیام روشن برای بندگان من است. بنده عمدا این مباحث را طرح کردم، چون می‌خواهم به نکته‌ای اشاره کنم. اگر از من سوال کنند مقام معظم رهبری چه ویژگی خاصی دارند. خواهم گفت ایشان انسان موحدی است و موحدانه فکر می‌کند، تصمیم می‌گیرد و عمل می‌کند.

خاموشی تصریح کرد: آیه ۴۱ به بعد سوره انبیا مربوط به همین مطلب است «وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِکَ فَحَاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُوا مِنْهُمْ مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ» به راستی‌ای پیامبر پیش از تو پیامبرانی مورد استهزا قرار گرفتند و ما مسخره کنندگان را دچار عذاب کردیم. قُلْ مَنْ یَکْلَؤُکُمْ بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ مِنَ الرَّحْمَنِ... چه کسی شما را شب و روز از عذاب الهی می‌رهاند بَلْ هُمْ عَنْ ذِکْرِ رَبِّهِمْ مُعْرِضُونَ... از ذکر پروردگار اعراض می‌کنند. أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُمْ مِنْ دُونِنَا لَا یَسْتَطِیعُونَ نَصْرَ أَنْفُسِهِمْ وَلَا هُمْ مِنَّا یُصْحَبُونَ... آیا معبود دیگری است جز ما که آن‌ها را از عذاب برهاند؟ در حالی که معبود‌های دیگر خودشان را هم نمی‌توانند یاری دهند بَلْ مَتَّعْنَا هَؤُلَاءِ وَآبَاءَهُمْ حَتَّى طَالَ عَلَیْهِمُ الْعُمُرُ أَفَلَا یَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِی الْأَرْضَ نَنْقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا أَفَهُمُ الْغَالِبُونَ قُلْ إِنَّمَا أُنْذِرُکُمْ بِالْوَحْیِ وَلَا یَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَاءَ إِذَا مَا یُنْذَرُونَ وَلَئِنْ مَسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِنْ عَذَابِ رَبِّکَ لَیَقُولُنَّ یَا وَیْلَنَا إِنَّا کُنَّا ظَالِمِینَ وَنَضَعُ الْمَوَازِینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیَامَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئًا وَإِنْ کَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَیْنَا بِهَا وَکَفَى بِنَا حَاسِبِینَ... و همین طور الی آخر همه انبیایی که از جانب خدا به آن‌ها وحی شده بشریت را به سوی توحید سوق داده اند.

وی با تاکید بر اینکه پرچمدار اصلی توحید انبیا الهی بوده‌اند، گفت: در میان انبیا عظام الهی از این حیث که همه آن‌ها مردم را به سوی خدا دعوت کردند، کسی بر کسی تمایز ندارد. اولیا دین هم مروج همان دین خاتم بودند وجود مقدس امام زمان هم همین است. پس یادمان نرود که وضعیت عالم حساب و کتاب دارد.

وی یادآور شد: خداوند متعال دو نوع ریل گذاری را تعریف می‌کند؛ ریل هدایت و ریل ظلالت. کسی که در قطار هدایت سوار شود إِنَّ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنى أُولئِکَ عَنْها مُبْعَدُونَ از جهنم دور می‌شود. منجی عالم بشریت هم برای پرچمداری توحید می‌آید. چیز جدیدی هم نمی‌فرماید. این ما هستیم که باید این پیام را در عمق تاریخ و در سخن انبیا در زمان حضور و غیبت معصوم بشنویم.

خاموشی در ادامه مباحث قرآنی خود یادآور شد: پس آنان که به قطار گمراهی سوار می‌شوند به قعر جهنم خواهند رفت؛ وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِیَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِینَ کَفَرُوا یَا وَیْلَنَا قَدْ کُنَّا فِی غَفْلَةٍ مِنْ هَذَا بَلْ کُنَّا ظَالِمِینَ. آن وعده حقی که همان قیامت است فرا رسید پس ناگهان چشمان کافران از حدقه بیرون زد که وای بر ما که از این روز در بی خبری بسیار سنگینی به سر می‌بردیم. إِنَّکُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَهَا وَارِدُونَ... شما همه هیزم دوزخید لَوْ کَانَ هَؤُلَاءِ آلِهَةً مَا وَرَدُوهَا وَکُلٌّ فِیهَا خَالِدُونَ... اگر آن‌ها خدایان شما بودند حتما شما را از جهنم نجات می‌دادند. مفهومش این است که سوار قطاری شده‌اید که شما را به سرعت به قعر جهنم می‌برد. پس خدا دارد دو ایستگاه سوار شدن را به ما نشان می‌دهد. اهل ایمان از جهنم دور می‌شوند و اهل کفر وارد جهنم می‌شوند. غایت اهل کفر جهنم است.