حضرت زینب(س)؛ عابده آل علی(ع)
عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در یادداشت به مناسبت سالروز وفات حضرت زینب(س)، تأکید کرد: عبادت، بزرگترین وسیله برای تقرّب به درگاه پروردگار متعال و وصول به مقام قرب و کمال است و حضرت زینب(س) در این مسیر، عابده آل علی(ع) است.
به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین مصطفی کریمی، عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، در یادداشت کوتاه اختصاصی به ایکنا به مناسبت سالروز وفات حضرت زینب(س)، جایگاه عبادت در زندگی حضرت زینب(س) پرداخت و ایشان را علاوه بر عاقله، عابده آل علی(ع) معرفی کرد. متن این یادداشت به شرح زیر است؛عبادت بزرگترین وسیله برای تقرّب به درگاه پروردگار متعال و وصول به مقام قرب و کمال، عبادت و بندگی در پیشگاه مقدس اوست و هرکس به هر مرتبه و مقامی که رسید از راه عبادت رسیده است: «وَما خَلَقْتُ الجِنَّ وَ الانْسَ الَّا لِیَعْبُدُون»؛ (ذاریات،۵۶) عبادت نهایت خضوع و تسلیم و اظهار ذلّت در پیشگاه خدای تعالی است که نماز و روزه و سایر اعمال مصادیقی از آن و راهی برای رسیدن به‌آن مقام عالی است که به دستور شرع مقدس و رهبران اسلام باید انجام داد.
حضرت زینب(س) ملقّب به «عابده آل علی» بود. حتّی در شب یازدهم محرم با آن همه خستگی و فرسودگی و مشاهده آن همه آلام روحی نماز شب خود را خواند. طبق نقل نقل امام سجّاد علیه‌السّلام فرموه‌اند: «عمه‌ام زینب، نمازهای واجب و مستحبی‌اش را در طول مسیر کوفه به شام می‌خواند و در بعضی از توقفگاه‌ها از شدت گرسنگی و ضعف در مدّت شبانه‌روز نمازش را نشسته خواند. چون آنچه از غذا سهم او بود، بین کودکان تقسیم می‌کرد. چون آن قوم به هر یک از ما یک گرده نان در شبانه روز می‌دادند»(جزایری، سید نورالدین، خصائص زینبیه، ص۱۲۰).
همچنین از فاطمه دختر امام حسین(ع) نقل شده است: «عمه‌ام زینب، پس وی همچنان در آن شب در جایگاه عبادت خود ایستاده بود و به درگاه خدای تعالی استغاثه می‌کرد و در آن شب چشم هیچ‌یک از ما به خواب نرفت و صدای ناله ما قطع نشد»؛ (هاشمی خطیب، علی بن حسین، عقیلة بنی‌هاشم، ص۱۴).
امام حسین(ع) که خود معصوم و واسطه فیض الهی است هنگام وداع به خواهر عابده‌اش می‌فرماید: «خواهرم مرا در نماز شب خود فراموش مکن»(وفیات الأئمة، ص 441)
انتهای پیام 
