به گزارش ایکنا، مراسم رونمایی از آثار کنگره بینالمللی سیدمرتضی امروز، هفتم اسفندماه در مؤسسه دارالحدیث با پیام رهبر معظم انقلاب که از سوی رئیس دفتر ایشان قرائت شد همچنین پیام آیتالله العظمی جوادی آملی، با حضور آیتالله محمدی ریشهری، تولیت آستان حضرت عبدالعظیم(ع)، آیتالله استادی، استاد حوزه علمیه، حجتالاسلام مروی، تولیت آستان قدس رضوی و سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.
آیتالله العظمی جوادیآملی در پیامی تصویری به این کنگره تأکید کرد: محقق طوسی وقتی نام سیدمرتضی را در درس میبرد، میگفت: سیدمرتضی «صلوات الله علیه» و برای رفع اعجاب شاگردان میگفت که خداوند در آیه 56 سوره احزاب نسبت به پیامبر تصلیه ویژه دارد و فرموده «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا»، در آیه 43 همین سوره فرمود: هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيمًا؛ خدا بر شما مؤمنین صلوات میفرستد و فرشتگان هم همینطور.
وی افزود: تفاوت فراوانی میان این دو تصلیه در دو آیه وجود دارد، در اولی ملائکه هم دوش خداوند بر پیامبر صلوات میفرستند، ولی در آیه دوم فرشتگان آن جرئت را ندارند که هم دوش خداوند تصلیه را بر عهده بگیرند، بنابر این خواجه طوسی به اعتبار این آیه شریفه میگفت من چگونه بر سید صلوات نفرستم که خدا بر مؤمنان صلوات میفرستد.
مفسر قرآن کریم با بیان اینکه سیدمرتضی، فخر محققان بود، افزود: مرحوم صاحب جواهر که خود از فحول فقهی است، نام علما را به مناسباتی یاد کرده ولی در شأن خواجه طوسی میگوید او سلطان المحققین است، حال وقتی خواجه کسی است که بزرگوار فقهی ما صاحب جواهر از او به عنوان سلطان محققین یاد کرده، همین خواجه در بردن نام سیدمرتضی از تعبیر صلوات الله استفاده میکند.
وی با تأکید مجدد بر اینکه سیدمرتضی فخر جهان اسلام و جزء نامآوران است، اظهار کرد: سیدمرتضی جزء معدود علمایی بود که مصداق کامل العلماء ورثة الانبیاء است؛ در ارث مادی که هنر نیست، وارث از مورث، ارث ببرد، چراکه وقتی مورث وفات کرد ارث او به وارثان میرسد، ولی در ارث علمی و معنوی، تا انسان از هوس و بردگی شهوت و غضب و وهم و خیال نمیرد و به وادی عقل نرسد، وارث انبیاء نیست؛ سید از اوحدی افرادی است که مصداق موتوا قبل ان تموتوا و حاسبوا انفسکم قبل ان تحاسبوا است.
مفسر قرآن کریم اضافه کرد: وجود مبارک امام رضا(ع) وقتی خواست وارد مرو شود در نیشابور از توحید سخن گفت که معلوم میشود، اولین سخن توحید و اولین وظیفه انسان، موحد بودن است؛ اگر امام رضا(ع) فرمود: «کلمه لا اله الا الله حصنی» سید تلاش و کوشش کرد تا موحد محض باشد زیرا او شاگرد قرآن است و قرآن در آیه 106 یوسف این خطر را گوشزد کرد که «وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَهُمْ مُشْرِكُونَ» یعنی اکثر مؤمنان گرفتار شرک رقیق هستند.
آیتالله جوادی آملی اظهار کرد: از امام پرسیدند که مؤمن چگونه شرک میورزد فرمود اینها برخی افراد را در کنار خدا دخیل در زندگی خود میدانند اینکه برخی میگویند اول خدا بعدا فلان، خود شرک رقیق است؛ بنابر این اگر کسی گرفتار منیت شد و کار را برای غیرخدا انجام داد، گرفتار این آیه است.
این مفسر قرآن کریم تصریح کرد: بزرگان هیچ شرکی در سنت، سیره و عقیده و اخلاق ندارند زیرا تحلیل دقیق گناه به شرک باز میگردد؛ اگر کسی خلافی را از روی سهو و نسیان کرد، گناه نیست گرچه آثار وضعی دارد، ولی جایی گناه است که نه سهو و نه نسیان و نه اضطرار در کار است بلکه انسان حق خود را بر خدا مقدم میدارد، لذا تحلیل دقیق گناهِ عمدی شرک است.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه این بزرگوار آثار فراوانی از جمله تنزیه الانبیاء دارد، اضافه کرد: سید مرتضی در کتاب تنزیه درباره اولیاء تلاش و کوشش کرد تا جایی که مقدور بود نزاهت ایشان را تثبیت کند و بگوید اگر کسی در مورد امام رضا(ع) سؤال کند که چرا ولایتعهدی را پذیرفت پاسخ آن است که امام علی در شورای سقیفه شرکت کرد.
وی افزود: ایشان درباره ولی عصر(عج) هم سخن گفت که او به همه وظایف امامت در عصر غیبت عمل میکند و جایی که مجرای فیض باید باشد هست و به وجود او موجودات روزی میخورند؛ بِیُمنِهِ رُزِقَ الوَری وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الأرضُ و السَّماء. اگر کسی بگوید چرا از دشمنان غایب است روشن است و چرا از دوستان، جواب این است که در دوستان با هر که بخواهد و صلاح بداند، فیض و دیداری دارد، البته هر که را اسرار حق آموختند / مهر کردند و دهانش دوختند
آیتالله جوادی آملی تصریح کرد: سیدمرتضی در تنزیه آدم(ع) در آیه 121 سوره طه «وَعَصَى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَى» توجیه به ترک اولی کردهاند، اما این نکته برای بزرگان از جمله ایشان مغفول شده است که انسان در تفسیر باید جانب محفل، زمان و مکان را داشته باشد، نه اینکه در مورد انبیاء، آسمانی فکر کند و زمینی حرف بزند.
این مفسر قرآن تصریح کرد: حضرت آدم(ع) در بهشت آسمان، عصیان کرد؛ در این زمان، هنوز دین و شریعت و ترک اولی و احکام خمسهای در کار نیست. وقتی آدم(ع) به زمین آمد، دین هم آمد و حساب فرد هدایتیافته و راهنیافته جدا شد. اگر کسی در جریان بهشت آدم(ع) سخن میگوید باید آسمانی فکر کند و آسمانی حرف بزند. هنوز دین و شریعت و وحی و حلال و حرام نیامده، لذا در اینجا عصیان و اطاعت آسمانی است، ولی از منظر سیدمرتضی و امثال او، این تنزیه مورد غفلت قرار گرفته است.
انتهای پیام