66 سال پای رحل قرآن / نخبه قرآنی ارتش از حفاظت از جان مردم در بهمن 57 می‌گوید

از سن 4 سالگی با قرآن انس گرفت و 66 سال است كه این انس نه تنها كم نشد، بلكه روز به روز بیشتر نیز شده است. انس او تنها با كلام‌الله مجید نیست بلكه با حكمت‌های نهج‌البلاغه الفتی بیش از 40 سال دارد،‌ به‌طوری كه آموزه‌های نهج‌البلاغه را به دیگران آموزش می‌دهد.

او افتخار ارتش ایران حتی از قبل از انقلاب تاكنون بوده است. قبل از انقلاب از طریق دانشگاه افسری وارد ارتش شد و توانست به‌عنوان فرمانده تیپ 37 زرهی شیراز خدمت كند. اما روایت او از وقایع پیروزی انقلاب اسلامی بسیار شنیدنی و جذاب است. حكایتش خبر از حمایت و حفاظت از جان مردم شیراز توسط نیروهای تیپ 37 زرهی در روزهای 21 و 22 بهمن‌ماه سال 57 دارد كه چگونه با تانك به خیابان‌ها آمدند و در مقابل گارد شاهنشاهی ایستادند و اجازه قتل عام مردم را توسط این گارد ندادند.

امیر سرتیپ صفرعلی رجبعلی‌زاده، از نخبگان و پیشكسوتان قرآنی ارتش همیشه سرافراز جمهوری اسلامی است. كسی كه 10 سال اسارت و دوری از وطن هم نتوانست ذره‌ای از انس و الفت او با آیات وحی و همچنین حكمت‌های پر از معرفت نهج‌البلاغه بكاهد بلكه از این فرصت برای حفظ كل قرآن كریم و تدریس مفاهیم نهج‌البلاغه به دیگر اسرا به بهترین شیوه استفاده كرد. در ادامه این نوشتار پای سخنان این افتخار قرآنی استان فارس می‌نشینیم.

ایكنا ـ خودتان را معرفی فرمایید.

صفرعلی رجبعلی‌زاده متولد سال 1329 از شهر اردبیل هستم. قسمتی از دوران تحصیلم در مازندران و بخشی دیگر را در اردبیل گذراندم و در سال 1349 وارد دانشگاه افسری ارتش شدم. بعد از فارغ‌التحصیلی هم دوره‌های تخصصی نظامی را طی كردم و در نهایت در سال 1353 وارد تیپ 37 زرهی شیراز شدم و در كسوت فرماندهی این تیپ مشغول به خدمت شدم.

در زمان آغاز جنگ تحمیلی همراه با سایر نیروهای ارتش به دفاع از كشور پرداختم تا اینكه در همان اوایل جنگ و در سال 1359 به اسارت رژیم بعث عراق درآمدم و به‌مدت 10 سال اسیر بودم و در سال 1369 همراه با سایر آزادگان به كشورمان بازگشتم.

درجه من امیرسرتیپ زرهی است و آخرین شغلم هم فرمانده مركز آموزش زرهی شیراز بوده است و هم‌اكنون بازنشسته هستم اما هیچ‌گاه از انجام فعالیت‌های قرآنی و تدریس قرآن و نهج‌البلاغه دست برنمی‌دارم.

ایكنا ـ در چه سالی ازدواج كردید و آیا فرزندان شما هم به قرآن علاقه‌مند هستند؟

در سال 1354 در شیراز با یك خانواده بسیار خوب شیرازی وصلت كردم كه این ازدواج شانس بزرگ زندگی من و یك انتخاب كاملاً درست و صحیح بود و اكنون 46 سال از عمر این زندگی مشترك می‌گذرد. دو فرزند پسر دارم كه هر دو متأهل بوده و در شهرهای دیگر زندگی می‌كنند و البته به قرآن كریم هم بسیار علاقه‌مند هستند و با آن انس دارند.

ایكنا ـ شما جانباز چند درصد هستید؟

من جانباز 50 درصد بنیاد شهید و 60 درصد ارتش هستم، زیرا معیارها و درصدهای این دو متفاوت است. 25 درصد این جانبازی مربوط به اعصاب و روان است و مشكلات دیگر جسمی به خصوص فك و دندان در دوران اسارت است ولی جانباز قطع عضو نیستم.

ایكنا ـ در سخنانتان گفتید كه در زمان طاغوت وارد ارتش شدید. كمی از خاطرات دوران پیروزی انقلاب و پیوستن ارتش به مردم بگویید.

در دوران طاغوت در تیپ 37 زرهی خدمت می‌كردم اما هیچ‌گاه در تظاهرات‌ها برای سركوب مردم به خیابان‌ها نیامدیم و همیشه تنها در پادگان خود مشغول به فعالیت بودیم و حتی در داخل پادگان هم سخنرانی‌های حضرت امام(ره) پخش می‌شد و به‌همین دلیل همه به خوبی می‌دانند كه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی هیچكس از تیپ 37 زرهی نه محكوم و نه تنبیه شد زیرا این نیرو قبل از پیروزی به انقلاب پیوست.

در روزهای 21 و 22 بهمن سال 57 نیروهای تیپ 37 زرهی بر علیه گارد شاهنشاهی و شهربانی با تانك به خیابان‌ها آمدند تا از جان مردم شیراز حفاظت كنند. در این روزها در میدان شهدای كنونی، مردم به شدت با گارد شاهنشاهی درگیر بودند به‌طوری كه این گارد تا قلعه كریم‌خانی به مردم تیراندازی می‌كردند اما ما با تانك به سراغ آن‌ها رفتیم و به سمت آن‌ها تیراندازی كردیم كه برخی از آن‌ها فرار كردند و برخی‌ها هم گرفتار شدند.

ایكنا ـ چگونه وارد عرصه فعالیت‌های قرآنی شدید؟

زمانی كه 4 ساله بودم پدرم به خاطر شغلش ما را از اردبیل به مازندران برد. ما زبانمان آذری بود و فارسی بلد نبودیم. همه به پدرم می‌گفتند كه این كودك باید مدرسه برود و وقتی فارسی بلد نباشد، نمی‌تواند تحصیل كند. به‌همین دلیل پدرم برای اینكه من زبان فارسی را یاد بگیرم، به كلاس قرآن فرستاد. در آنجا هرچه معلمم كه یك بانوی كهنسال بود، آموزش می‌داد فرا گرفتم تا زمانی كه موقع تحصیلم فرا رسیدم، اما معلم قرآنم به پدرم گفت كه این كودك استعداد فراوانی دارد اجازه دهید تا قرآن را تمام كند و بعد به مدرسه برود و در نهایت در سن 7 سال و نیم قرآن را تمام كردم و به مدرسه رفتم.

انس و الفتم با قرآن كریم از همان سن 4 سالگی آغاز شد و همواره ادامه داشته و دارد. نور قرآن همواره بركت فراوانی در زندگی برای من داشته است، به‌طوری كه 20 سالی كه تحصیل كردم، همیشه شاگرد اول بودم. در همان سنین كودكی سوره‌های كوتاه را حفظ می‌كردم اما جزء‌ها به‌صورت پراكنده بود.

قبل از اینكه در دوران دفاع مقدس به اسارت دربیایم، 10 جزء قرآن كریم را حفظ بودم اما در دوران اسارت 20 جزء دیگر قرآن را هم حفظ كردم تا اینكه در خرداد سال 1363 حافظ كل قرآن كریم شدم یعنی هم‌اكنون 36 سال است كه حافظ كل قرآن كریم هستم.

ایكنا ـ  از افتخارات قرآنی كه كسب كرده‌اید، بگویید و آیا دیدارهایی هم با رهبر معظم انقلاب داشته‌اید.

من آزاده ممتاز كشور هستم، یعنی در سال 69 در نخستین دیداری كه آزادگان كشورمان با رهبر معظم انقلاب داشتند، به‌عنوان آزاده ممتاز معرفی و تجلیل شدم و معظم‌له هم هدایای قرآنی به من اعطا كردند. در سال 73 هم به‌عنوان حافظ كل قرآن كریم ارتش به خدمت ایشان معرفی شدم و مورد مرحمت ایشان قرار گرفتم. البته طی سال‌ها در مسابقات مختلف ارتش، نیروهای مسلح، اوقاف و غیره حائز رتبه‌های برگزیده شدم و هر دفعه هم به زیارت خانه خدا مشرف شدم.

ایكنا ـ از دوران اسارت و انس و الفت با قرآن بگویید.

من از دوران اسارت به‌عنوان فرصتی برای انس بیشتر با آیات قرآن و همچنین آموزه‌های نهج‌البلاغه استفاده كردم. البته این آموزش‌ها تنها به خودم اختصاص نداشت و به سایر هموطنانم كه در كنارم اسیر بودند، هم این آموزه‌ها را آموزش دادم.

در آن دوران می‌توانستیم تك نفری تدریس كنیم. من در آن دوران موفق شدم بیش از 57 بار مفاهیم قرآن را به هم‌بندی‌ها و هم‌وطنان اسیر خودم آموزش دهم و همچنین بیش از 52 بار هم نهج‌البلاغه را در آن دوران تدریس كردم. بعد از بازگشت به كشور هم به‌طور دائم در سازمان‌های مختلفی اعم از سازمان تبلیغات اسلامی، پالایشگاه شیراز، ارتش، پزشكی قانونی، تأمین اجتماعی و غیره تدریس قرآن كرده‌ام.

ایكنا ـ  از چگونگی حفظ قرآن و نهج‌البلاغه بگویید.

من از قبل از دوران اسارت با نهج‌البلاغه آشنا و به آن بسیار علاقه‌مند شدم و آن را می‌خواندم البته به زبان عربی بود و من هم این زبان را فراگرفته بودم. همه می‌دانیم كه آموزش نهج‌البلاغه بسیار سخت‌تر از قرآن كریم است اما با این حال با نهج‌البلاغه هم انس داشتم و تنها كسی بودم كه در دوران اسارت می‌توانستم نهج‌البلاغه را تدریس كنم. البته من هم‌اكنون حافظ كل نهج‌البلاغه نیستم و بخش‌هایی از آن به‌خصوص حكمت‌ها را حفظ دارم گرچه پیش از این و در دوران اسارت آن را حفظ بودم.

اما 36 سال است كه حافظ كل قرآن كریم هستم و روزانه بین 2 تا 5 جزء قرآن كریم را به‌صورت ترتیل تلاوت می‌كنم و این كار را به‌صورت واجب و فریضه برای خودم درآورده‌ام یعنی اگر زمانی به‌دلیل مشغله‌های زیاد نتوانم تلاوت كنم، حتماً‌ قضای آن را به جا می‌آورم ولی به‌طور كلی روزانه حداقل 2 جزء قرآن و اگر وقت خوبی داشته باشم، 5 جزء قرآن كریم را تلاوت می‌كنم.

در اینجا باید نكته‌ای درباره حفظ قرآن بگویم و آن این است كه حافظ قرآن كسی است كه دائماً قرآن بخواند. من حتی در صف نانوایی‌ هم قرآن می‌خوانم. حفظ قرآن این نیست كه تنها یك بار كل قرآن را خوانده و حفظ كنیم بلكه حافظ قرآن یعنی كسی كه دائماً قرآن می‌خواند و خود را كنترل می‌كند اما متأسفانه برخی از جوانان ما یك بار حافظ قرآن می‌شوند و گمان می‌كنند كه این حفظ به خاطرشان می‌ماند در صورتی كه قرآن فرّار است و تنها با یك مرتبه حفظ، در ذهن دائماً نمی‌ماند و باید دائماً آن را مرور كرد.

از دیدگاه ما حافظ قرآن كسی است كه هم به‌طور دائم قرآن می‌خواند و هم در مسابقات  مقام آورده باشد، زیرا حفظ قرآن نیاز به ملزوماتی نظیر رعایت صوت و لحن، تجوید، وقف و ابتدا و غیره دارد كه این‌ها همگی در مسابقات قرآن لحاظ می‌شود.

ایكنا ـ از سوابق تدریس قرآن خود بگویید.

من از سن 4 سالگی تاكنون تدریس قرآن می‌كنم، یعنی از همان سالی كه قرآن كریم را فراگرفتم آن را به دیگران آموزش دادم و اغراق نمی‌كنم. كار تدریس قرآن را در دوران اسارت و بعد از آن همچنان و در ادارات مختلف انجام داده‌ام اما جلسه ثابت هفتگی در مسجد ندارم ولی در ادارات مختلف تدریس می‌كنم.

البته اكنون در شرایط شیوع كرونا و همچنین وضعیت جسمانی و مشكلات فك و دندانی كه به دلیل دوران اسارت برایم پیش آمده است، كلاس‌هایم در بستر فضای مجازی برگزار می‌شود و روزانه 25 دقیقه تدریس قرآن برای مخاطبان مختلفی اعم از كانون بازنشستگان ارتش، گروه نسیم معرفت و غیره دارم.

ایكنا ـ توصیه شما به جوانان چیست؟

در دوران اسارت بیشترین افرادی كه اسیر شده بودند، بسیجیان كم سن و سال بودند. تنها چیزی كه آنان را از انحراف‌ها و بلندگوهايی كه از آن‌ها كفر می‌بارید، حفظ می‌كرد، انس با قرآن و توسل به آموزه‌های آن و اهل بیت(ع) بود. در آن زمان صلیب سرخ بعد از دو سال جنگ با عراق برای هر آسایشگاه یك قرآن آورده بود، اما امروز میلیون‌ها قرآن در كشورمان وجود دارد.

امروز هر كسی با عقل خودش می‌خواهد جوانان را از شبیخون فرهنگی حفظ كنند، در صورتی كه انس با قرآن و اهل بیت(ع) می‌تواند جوانان را واكسینه كند و اگر انحرافی هم پیش آید می‌تواند بازگردند.

ایكنا ـ شیرین‌ترین خاطره قرآنی كه داشتید، چیست؟

شیرین‌ترین خاطره‌ام مربوط به زمانی است كه به‌عنوان حافظ كل قرآن كریم برگزیده ارتش به محضر رهبر معظم انقلاب رسیدم. این یك مراسم رسمی و نظامی در جشن فارغ‌التحصیلی دانشگاه افسری امام علی(ع) و همراه با لباس نظامی و شمشیر و حائل بود كه برای من به‌عنوان شیرین‌ترین خاطره زندگیم ثبت شده است.