ضرورت مشارکت جامعه مسلمان سریلانکا در فعالیت‌های مدنی
اسلام‌پژوه سریلانکایی با اشاره به اینکه ماهیت گروه افراط‌گرایان تروریست در جامعه این کشور مشخص نیست، گفت: برای رفع اتهام افراطگرایی از مسلمانان سریلانکا، این گروه باید در کنار فعالیت‌های مذهبی اسلامی در فعالیت‌های ملی و اجتماعی هم شرکت کنند؛ اما چالش اصلی شناخت نداشتن مسلمانان سریلانکا از مفاهیم و سبک‌های جامعه مدنی است.
به گزارش ایکنا، در پی حادثه بمب‌گذاری و اقدام تروریستی که آوریل 2019 (اردیبهشت) و مصادف با عید پاک مسیحیان در سه کلیسا، چهار هتل و یک مجتمع مسکونی در چندین شهر سریلانکا به وقوع پیوست و طی آن دست‌کم ۳۵۹ نفر کشته و ۵۰۰ نفر زخمی شدند، بحث‌ها و نظرات مختلفی در جامعه چندفرهنگی و چنددینی این کشور در مورد نفوذ افراطگرایی و تروریسم به این کشور ارائه شد.
اوستاز منصور (Usthaz M.A.M.Mansoor)، نویسنده سریلانکایی، که اخیراً کتابی را با عنوان «آیا قرآن مشوق خشونت است؟» در واکنش به حواشی به وجود آمده منتشر کرد؛ در گفت‌وگو با روزنامه انگلیسی‌زبان ساندی‌آبزِروِر در سریلانکا در مورد اهداف خود از نگارش این اثر سخن گفت.
منصور با اشاره به حوادث تروریستی اردیبهشت ماه در این کشور که در آستانه عید پاک رخ داد، اظهار کرد: این کتاب به منظور آگاه‌سازی و روشنگری در زمینه آموزه‌های اسلام و آگاهی‌بخشی به جوامع مختلف سریلانکا نوشته شده است.
این پژوهشگر علوم اسلامی بیان کرد: دلیل اصلی نگارش و انتشار این کتاب حملات تروریستی عید پاک سال گذشته بود. بعد از این واقعه، ما(پژوهشگران اسلامی) متوجه افراطگرایی در جامعه مسلمانان سریلانکا شدیم. از این رو، نیاز به واکاوی تفسیرهای تحریف شده از اسلام و ایجاد آگاهی در بین مسلمانان در سراسر این جزیره را احساس کردیم.
وی در مورد بازخوردهای این کتاب در سریلانکا گفت: کل جامعه محتوای کتاب را پذیرفت. برخی از مؤسسات اسلامی و دانشکده‌های آموزش عالی این اثر را در منابع آموزشی خود گنجانده‌اند و مدرسه‌های دینی و دانشکده‌ها نیز از من برای ارائه سخنرانی و تفسیر درباره این کتاب دعوت می‌کنند.
منصور تصریح کرد: مفهوم جهاد بخشی از اسلام و وابسته به شرایط خاصی است. موضوع جهاد چیزی نیست که معمولاً در کلاس بحث شود. بعد از حمله عید پاک، علما اصرار داشتند که موضوع نگاه اسلام به خشونت، باید در مدارس اسلامی مورد توجه قرار گیرد. این کتاب پاسخ به همین مطالبه بود.
این اسلام‌پژوه در مورد افراطگرایی و خشونت دینی در سریلانکا و مدارس اسلامی این کشور تصریح کرد: فرهنگ مدارس اسلامی حدود 100 سال در تاریخ سریلانکا قدمت دارد. در طول این 100 سال هیچ موردی در زمینه تعلیم خشونت در مدارس اسلامی نداشته‌ایم. این موضوع ریشه‌های بومی ندارد و به نفوذ خارجی گروه‌های تروریستی چون القاعده یا داعش در این مدارس مشکوک هستم.
وی افزود: جامعه مسلمانان سریلانکا را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد؛ افرادی که روشنفکر و از نظر دینی متعادل هستند، دسته دوم آنهایی که از نظر دینی چندان میانه‌رو نیستند اما از سنت‌ها و روال مرسوم جامعه پیروی کرده و به‌طور کلی افراد خطرناکی نیستند. بخش سوم نیز اقلیتی کوچک بوده که در اعتقادات خود متعصب و متحجرند.
منصور با اشاره به اینکه دسته سوم را می‌توان به‌راحتی جذب گروه‌های تروریستی کرد و تحت تأثیر سازمان‌های خارجی قرار داد، ابراز کرد: از آنجا که نمی‌دانیم این اقلیت دقیقاً چه کسانی هستند؛ باید از کل جامعه مسلمان سریلانکا افراط‌زدایی کنیم. من پيشنهاد كرده‌ام كه جامعه مسلمان این کشور به يك جامعه مدنی تبديل شوند. آنها باید در کنار فعالیت‌های مذهبی اسلامی در فعالیت‌های ملی و اجتماعی هم شرکت کنند. چالش اصلی عدم شناخت مسلمانان سریلانکا از مفاهیم و سبک‌های جامعه مدنی است؛ لذا با ارائه چنین تألیفاتی در تلاشیم تا این خلأ را از بین ببریم.
انتهای پیام
