علیزاده از فراز و فرود «قاری بین‌المللی» شدن می‌گوید/ بهترین سن برای ورود به دنیای حفظ و تلاوت
گروه فعالیت‌های قرآنی ــ حامد علیزاده، قاری جوان کشورمان در گفت‌وگو با ایکنا در مورد چگونگی آغاز تلاوت قرآن و فراز و نشیب رسیدن به جایگاه قاری بین‌المللی سخن گفت.
یکی از بزرگ‌ترین آرزوهایی که از دوران خردسالی ملکه ذهن کودکان و نوجوانان علاقه‌مند به تلاوت قرآن می‌شود، داشتن صدای خوش است. عده‌ای بر این باورند که قاری قرآن شدن کاری سخت و طاقت‌فرساست که حتی نفس کشیدن را نیز تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد. اینکه چگونه این صدای خوش حاصل می‌شود و راه قاری بین‌المللی شدن از چه مسیری می‌گذرد یا برای اینکه بتوانیم به درجه رفیع قاری قرآن شدن از نوع بین‌المللی نائل شویم باید چه کار کنیم؟ عنوان سؤالاتی است که خبرنگار ایکنا جواب‌های آن را از حامد علیزاده، قاری بین‌المللی، جویا شده است:
حامد علیزاده، نفر اول مسابقات بین‌المللی قرآن مالزی، در گفت‌وگو با ایکنا از کردستان، با اشاره به اینکه بهترین زمان برای ورود به دنیای تلاوت رده سنی بین هفت تا 10 سال است، اظهار کرد: اگر از زمان طفولیت رد شدیم بعد از دوران بلوغ در رده سنی 19 تا 23 سالگی می‌توانیم وارد عرصه تلاوت و قرائت قرآن شویم.
وی با اعلام اینکه بهترین قاریان جهان از بین حافظان قرآن برجسته شده‌اند، تأکید کرد: یک قاری قرآن باید سعی کند که ابتدا حافظ قرآن و بعد وارد دنیای تلاوت شود، چراکه این امر موفقیت فرد را در این عرصه بیشتر خواهد کرد.
علیزاده بیان کرد: بهترین رده سنی برای حافظ کل قرآن شدن نیز همان رده سنی هفت تا 10 سالگی است و اگر از این سن گذشتیم حفظ قرآن برای ما خیلی سخت می‌شود چراکه یادگیری و آموزش در خردسالی، بسان کندن نقش روی سنگ پایدار است.
این قاری قرآن خطاب به راه‌یافتگان به مسابقات بین‌المللی قرآن بیان کرد: فردی که به مسابقات بین‌المللی قرآن راه می‌یابد باید دیدگاهی از مسابقات قرآنی در کشور برگزارکننده داشته باشد و آیین‌نامه مسابقات قرآنی آن کشور را مرور کند و براساس همین آیین‌نامه قرآن را تلاوت کند.
وی اعلام کرد: یکی از ایرادات قاریان ما این است که براساس آیین‌نامه جمهوری اسلامی ایران در مسابقات بین‌المللی قرآن به تلاوت می‌پردازند و همین امر موجب می‌شود که در مسابقات بین‌المللی موفق نشوند.
60 دقیقه تلاوت در روز
علیزاده بیان کرد: فرد قاری قرآن در زمان مسابقات قرآنی نباید به مقایسه تلاوت خود با دیگران بپردازد بلکه سعی کند بهترین تلاوت خود را داشته باشد و همین امر زمینه‌ساز موفقیت فرد خواهد شد اما بیشتر قاریان سعی می‌کنند که تلاوتی در حد فلان قاری برجسته داشته باشند و این امر نتیجه عکس خواهد داشت.
وی با اشاره به اهمیت تمرین برای یک قاری قرآن گفت: یک قاری قرآن دو تایم در هر روز، بعد از نماز ظهر و بعد از نماز مغرب باید با گرم کردن صدا بین 45 تا 60 دقیقه به تمرین و قرائت بپردازد و بلااستثناء نباید این تلاوت قطع شود، مگر اینکه مریضی صوتی داشته باشد.
این قاری قرآن ادامه داد: برای ازدیاد نفس یک قاری قرآن باید به ورزش‌های هوازی مانند شنا و دو بپردازد چراکه در زمان تلاوت یک قاری قرآن برای هنر حبس نفس ماهیچه شکم تنها ماهیچه‌ای است که اکسیژن را نگه می‌دارد و به کمک فرد می‌آید و دیگر هنر در تلاوت قرآن هنر خرج نفس است که این امر فقط با تجربه کسب می‌شود.
ملازم قرآن بودن وجهه خوبی به قاریان داده است
وی در بخش دیگری از سخنانش به جایگاه قرآنیان در کشور اشاره کرد و افزود: در کشور اسلامی ایران جایگاه قرآنیان یک جایگاه متفاوتی است، چرا که مقام معظم رهبری(مدظله العالی) جایگاه ویژه‌ای را برای این قشر تأثیرگذار جامعه قائل هستند و هر سال در اول رمضان با جامعه قرآنی دیدار خواهند کرد و هموار ه بر این موضوع تأکید می‌فرمایند: «چهره‌های قرآنی را تکریم کنید» هر چند گوش مسئولان ذیربط به این امر بدهکار نیست و اهتمامی برای حفظ جایگاه جامعه قرآنی ندارد.
علیزاده در پایان یادآور شد: ما جامعه قرآنی زمانی که بین مردم ظاهر می‌شویم نه به خاطر شخصیت خودمان اما به خاطر ملازم قرآن بودن از جایگاه خاصی برخودار هستیم و وجهه خوبی بین مردم داریم.
انتهای پیام
