هدف از معامله قرن بستن پرونده فلسطین است

به گزارش ایکنا؛ مجتبی فردوسی‌پور، سفیر سابق ایران در اردن امروز، پنجم تیرماه در نشست «بررسی امکان و عدم امکان معامله قرن و راهبرد مقاومت» در دفتر جمعیت دفاع از ملت فلسطین در تهران گفت: برای شکل‌گیری رژیم صهیونیستی می‌توان سه مؤلفه برشمرد که عبارت از ایدئولوژی، تأمین امنیت و تلفیق ایدئولوژی و امنیت است.

وی افزود: مؤلفه ایدئولوژی مربوط می‌شود به جنگ‌های صلیبی که سال‌ها طول کشید. از سال 1947 مؤلفه دوم تأمین امنیت اسرائیل مطرح شد که در پی آن جنگ‌های اسرائیل با کشورهای عربی روی داد که در نهایت به شکست کشورهای عربی انجامید.

وی در ادامه گفت: اسرائیلی‌ها بعد از تثبیت امنیت در دوران جنگ‌های سخت‌افزاری به معاهده و روش نرم‌افزاری روی آوردند و آنها در طول معاهده‌های اسلو در سال 1993 و وادی‌‌العربیه (صلح اردن و اسرائیل) در سال 1994 توانستند روش نرم‌افزاری امنیت خودشان را همراه با سخت‌افزار (جنگ‌ها) تأمین کنند.

فردوسی‌پور در ادامه بیان کرد: با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1357، مهندسی معکوس معادله اسرائیل شکل گرفت و بحث نرم‌افزاری و سخت‌افزاری امنیت‌سازی با تشکیل گروه‌های مقاومت مانند حزب‌الله، حماس و جنبش جهاد اسلامی فلسطین مطرح شد و در واقع اسرائیل از سال 2000 عقب‌نشینی را پذیرفت.

وی اظهار کرد: از زمان جنگ 33 روزه میان اسرائیل و فلسطین، درگیری‌های متعددی میان دو طرف شکل گرفت که در همین اواخر هم بیش از 600 موشک به سمت اسرائیل شلیک شد که باعث شد اسرائیل به مذاکره و صلح روی بیاورد.

سفیر سابق ایران در اردن بیان کرد: اولین اشتباه فلسطینی‌ها در قرارداد اسلوی 2 این بود که اسلحه را در مقابل برقراری صلح، کنار بگذارند که بعد از مدتی متوجه شدند که اسرائیل به صلح پایبند نیست.

وی با اشاره به طرح صلح میان اسرائیل و فلسطین گفت: هر جا طر‌ف‌های اروپایی یا آسیایی در قرارداد صلح مطرح شده، اسرائیلی‌ها با آن مخالفت کرده‌اند و فقط حضور آمریکا را به عنوان طرف سوم قبول داشته‌اند.

وی با اشاره به کنفرانس بحرین افزود: آمریکا و اسرائیل با به جریان انداختن طرح معامله قرن به دنبال بسته شدن پرونده قدس و مسئله فلسطین هستند.

فردوسی‌پور در ادامه تصریح کرد: ترامپ زمانی که به قدرت رسید، سه گزینه (جرد کوشنر، گرینبلات و دیوید فریدمن) را برای پیشبرد برنامه صلح، موسوم به معامله قرن انتخاب کرد که هر سه نفر یهودی‌الاصل هستند. بعد از آن چهار گام این برنامه توسط آمریکا و اسرائیل برای دیدن واکنش کشورهای اسلامی و عربی اجرا شد که یکی از آنها انتقال سفارت از تل‌آویو به بیت‌المقدس بود که کشورهای عربی واکنشی نشان ندادند. در گام دوم کنِست (پارلمان اسرائیل) لایحه‌ای را تصویب کرد که براساس آن زبان رسمی در سرزمین اشغالی زبان عبری است، بحث سوم ممانعت از بازگشت آوارگان فلسطینی و بحث چهارم نیز، الحاق بلندی‌های جولان به اسرائیل بود.

وی در پایان بیان کرد: با وجود موافقت بعضی از سران کشورهای عربی با معامله قرن، فلسطینی‌ها و مردم کشورهای عربی و اسلامی با این طرح مخالف هستند که در نهایت به شکست این برنامه منتهی می‌شود.

انتهای پیام