پایان آرزوهای کودکانه دنیا

به گزارش ایکنا از کردستان، مادر دنیا همچون روزهای قبل صبح زود از خواب بیدار شد و بعد از آماده کردن صبحانه به سراغ دختر هفت ساله اش رفت تا او را برای خوردن صبحانه و رفتن به مدرسه آماده کند دنیا با چشم های خواب آلود سر سفره صبحانه حاضر شد و با شادی راه مدرسه را در پیش گرفت.
کلاس اول ابتدایی برای هر کسی پر از یک دنیا خاطره و شادی است برای دنیا قصه ما هم این شادی‌ها در حال گذر بود و ورودش به مدرسه‌ای که کهنگی و فرسودگی از در و دیوارش می‌بارید، برای او یک دنیای دیگری ساخته بود و او از همان روز اول خود را برای معلم شدن در آینده آماده کرده بود و هر روز با یادگیری حرفی جدید از حروف الفبا خود را به آرزوهایش نزدیک‌تر می‌دید اما قبل از اینکه او بتواند نوشتن دنیا را یاد بگیرد، آوار دیوار مدرسه او را از هم مسیر شدن با دوستانش دور کرد.
16 روز کامل از تحصیل دنیا در مدرسه‌ نگذشته بود که در میان شادی و خوشحالی دانش آموزان مدرسه و در مقابل دیدگان هم کلاسی هایش در روز جهانی کودک، دیوار مدرسه برسرش خراب می‌شود و دیگر کسی صدای خنده و شادی دنیا را در این دنیا نشنید.
همه هم کلاسی هایش با گریه او را صدا می زدند تا شاید بتواند جوابی به آن ها بدهد و باز لبخند و شادی به دیدگان اشکی آن‌ها باز گردد اما دیگر ...
محمد سعید کنعانی، مدیر آموزش و پرورش ناحیه دو سنندج در تشریح نحوه وقوع این حادثه گفت: قبل از ظهر دیروز بر اثر ریزش بخشی از دیوار حیاط آموزشگاه مدرسه روستای گرماش به علت فرسوده بودن بنا، یکی از دانش آموزان پایه اول این آموزشگاه به نام دنیا ویسی مصدوم و سریعا توسط مدیر آموزگار و پدر نامبرده به بیمارستان بعثت سنندج اعزام شد.
وی افزود: متاسفانه براثر جراحات وارده، این دانش‌آموز در بیمارستان بعثت سنندج فوت کرد.
مدیر آموزش و پرورش ناحبه دو سنندج عنوان کرد: این دبستان دارای ۱۳ نفر دانش‌آموز و یک کلاس چندپایه است.
وی در پایان یادآور شد: اداره کل آموزش و پرورش استان کردستان این حادثه تلخ و فقدان این دانش‌آموز عزیز را به خانواده محترم وی تسلیت می‌گوید.

دنیا با یک دنیا آرزوهای دست نیافتنی رفت. همکلاس‌های دنیا نیز هیچگاه این خاطره تلخ اولین روزهای مدرسه اشان را فراموش نمی کنند. پدر و مادر دنیا که از همان روزهای اول ترس حضور فرزندشان در این کلاس های درس را داشتند، دیگر چشم به راه و دل نگران از حضور فرزندشان در یک مدرسه مخروبه نیستند اما چه کسی می‌تواند دنیا و دنیاهای دیگر را از حضور در این مدارس مخروبه باز دارد تا دیگر شاهد این اتفاقات ناگوار نباشیم ؟راستی چه کسی مقصر این واقعه تلخ است؟

کاش این کلاس‌های درس هیچگاه برگزار نمی شد تا...

گزارش از ملیحه سیفی

انتهای پیام