نزدیک انگاشتن مرگ می‌تواند پس‌انداز خوبی برای فرد باشد

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، عباس اسماعیلی‌زاده، دانشیار گروه قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد در برنامه اینستاگرامی انجمن علمی علوم قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد در خصوص تجربه‌های معنوی کرونا اظهار کرد: حادثه کرونا که تمام دنیا را دربرگرفته را می‌توان حادثه ویژه تلقی کرد و از این جهت، تجربه‌های معنوی را هم می‌توان خاص کرد و ایمان فرد را ارتقا بخشید. در ایامی که کرونا اتفاق افتاد تقریبا در ماه‌های رجب، شعبان و رمضان بود که تا حدودی مناجات و حضور افراد در حرم‌های مطهر کاهش پیدا کرد.

وی افزود: این فضا تاکنون ادامه پیدا کرده و این ماه‌ها درس‌های خوبی را می‌تواند داشته باشد، چراکه از این به بعد ارزش لحظه‌های دعا، مناجات و حضور در حرم‌های مطهر را بیشتر می‌دانیم و به خالصانه بودن عبادات نیز می‌پردازیم. بیماری کرونا باعث شد تا خوف‌هایی در افراد به وجود آید  که البته در اوایل این حالت فراگیرتر بود.

دانشیار گروه قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد اضافه کرد: عده‌ای تصور نمی‌کردند که روزی برسد و از یک بیماری بترسند. حالت خوف در ایمان تاثیر دارد، زیرا  در حالت‌هایی که آسایش و آرامش در انسان حاکم است، خدا را بیشتر بندگی می‌کنند، اما وقتی دچار خوف می‌شویم در بعضی از مواردی که جزء امتیازات ایمانی خود می‌دانستیم، دچار تردید می‌شویم.

وی تصریح کرد: افراد پیش از بیماری کرونا تصور می‌کردند که وضعیت ایمانی قوی دارند، اما در زمان این بیماری متوجه شدند که شاید زیان‌کارترین افراد از حیث عمل باشند، چراکه پیش از این تصور می‌کردند اهل حُسن و خوبی هستند. به نظر می‌رسد هر چه این دلبستگی‌ها بیشتر باشد میزان خوف نیز بیشتر است.

اسماعیلی‌زاده عنوان کرد: معمولا خوف، ترس از آینده و حزن از گذشته است و بندگان خوب خدا افرادی هستند که نه از گذشته محزون‌اند و نه از آینده ترسی دارند و این تجربه خوبی است که کرونا به وجود آورد. البته نباید نگاه منفی به این موضوع داشت و مرگ افراد اصلا چیز خوبی نیست، اما یاد مرگ در معنوی بودن فرد بسیار تاثیر می‌گذارد. اشکال ما در ایمان این است که مرگ را دور می‌بینیم و در نتیجه تجربه کرونا نشان داد که مرگ خیلی زیاد نزدیک‌تر از آن چیزی است که تصور می‌کردیم.

وی بیان کرد: این نگاه می‌تواند پس‌انداز خوبی برای فرد باشد، چراکه مرگ‌ها را در یک حادثه ناگوار می‌دانیم، اما کرونا نشان داد که فراتر و نزدیک‌تر از این هم می‌تواند باشد. این نزدیک‌تر انگاشتن مرگ می‌تواند بسیار سازنده باشد و به این به آن معنی نیست که از مرگ بترسیم، اما این نزدیک انگاشتن به افراد کمک زیادی می‌کند. این بیماری باعث شد تا عده‌ای وصیت‌نامه بنویسند، رابطه را با عده‌ای از افراد که در گذشته مشکل داشتند، جبران کنند، بعضی‌ها به این نتیجه رسیدند که مهربانی‌ها را افزایش دهند و این درس‌ها، نکات مثبتی است که کرونا و مرگ به ما در این روزهای اخیر منتقل کرد.

دانشیار گروه قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد خاطرنشان کرد: اتفاقی که در فضای کرونا افتاده است نشان می‌دهد که افراد چقدر به داشته‌ها و مسائل مالی وابسته هستند که این موضوع خوف و ترس را به وجود می‌آورد. عده‌ای ممکن است بگویند که نگرانی و دغدغه من نسبت به فرزندان و اطرافیانم است که از منظر تجربه‌های معنوی، حاکی از دلبستگی است و نوع این دلبستگی می‌تواند مختلف باشد و درجات ایمان را بیان کند.

اسماعیلی‌زاده اظهار کرد: درسی که کرونا به ما می‌دهد این است که مراقب دلبستگی‌های خود باشیم و اگر فرزندان، اطرافیان و اموالی که به دست آورده‌ایم نزد فرد نسبت به رسل خدا و دین محبوب‌تر باشد باید احساس خطر کرد. باید متذکر شد که نمی‌گوییم نگران نباشیم اما نباید حاکی از دلبستگی‌ها باشد.