نگاهی به دلایل کم‌کاری آقای بازیگر/ ضدقهرمان‌ها جای قهرمان را در سینما گرفته‌اند
گروه هنر ــ یک بازیگر پیشکسوت سینما گفت: به عنوان بازیگری که سالهاست مشغول فعالیت در سینمای ایران هستم تصمیم گرفته‌ام با آثاری که همسو با اخلاقیات و سلیقه من در سینما نباشد همکاری نکنم. رویکرد اشاعه ضد قهرمان در سینما برای من پسندیده نیست.
در سینمای هر کشوری نام‌هایی وجود دارد که گذشتن از کنار آنها راحت نیست. برای مثال بیش از نیم قرن است که از درگذشت چارلی چاپلین می‌گذرد، اما هنوز هم درباره او سخن می‌گویند، چون نام او با هنر بازیگری پیوند خورده است. در کشور ما نیز در عرصه‌های مختلف بزرگان بسیاری در هنر و ادبیات وجود داشته و دارند که نمی‌توان برای آنها جایگزینی پیدا کرد. یکی از این نام‌ها فرامرز قریبیان است. وی کار خود را در سینما با فیلم «بیگانه بیا» ساخته مسعود کیمیایی در سال 1347 آغاز کرد. وی سپس به خارج از کشور سفر کرد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به وطن بازگشت. او در دهه 60 فیلم‌های بسیاری بازی کرده است؛ آثاری که در آنها عمدتاً چهره‌ای انقلابی دارد. «ریشه در خون»، «ترن»، «آوار» و... از جمله این تولیدات است.
او تا به امروز سه بار به عنوان بهترین بازیگر، سیمرغ نقش اول مرد را دریافت کرده و فیلم‌هایی نظیر «گناهکاران» و «چشم‌ها» را هم کارگردانی کرده است. این بازیگر پیشکسوت چند سالی است که کمتر جلوی دوربین می‌رود، چون پیشنهاداتی که به او می‌شود از کیفیت لازم برخوردار نیستند. او پیرامون کارهای اخیرش و مسائلی که در حاشیه کارگردانی کارهایش به‌وجود آمده است با خبرنگار ایکنا گفت‌وگویی داشته است که مشروح آن را در زیر می‌خوانید.
در سال‌های اخیر حضور فرارز قریبیان در سینما و تلویزیون بسیاری کم رنگ شده است! علت این دوری خود خواسته است یا اینکه انگیزه‌های دیگری پشت این مسئله وجود دارد؟
فعلاً که مشغول به کاری نیستم و ترجیحم این است کاری در حوزه بازیگری انجام ندهم، زیرا نقش‌هایی که پیشنهاد می‌شود کیفیتشان به اندازه‌ای نیست که مرا راضی به همکاری با یک پروژه کند. این مسئله نیز برایم به هیچ وجه خوشایند نیست، چون من بازیگری را دوست دارم، اما این علاقه باعث نمی‌شود که تن به حضور در هر کاری بدهم. برای نمونه در همین چند وقت شش فیلمنامه به دست من رسیده که هیچ یک از آنها برایم جذاب نبود.
جدا از فیلمنامه برای من عوامل یک فیلم نیز اهمیت دارد، چون در سنی هستم که این موضوعات اهمیت خاص خود را برایم دارد. در کلامی دیگر اگر فیلمنامه‌ای مرا جذب کند، اما کارگردان و تهیه کننده آن همسو با اخلاقیات و سلیقه من در سینما نباشد از حضور در آن کار خودداری می‌کنم.
حساسیت شما پیرامون بازی قابل درک است، اما فرزند شما سام قریبیان اخیرا یک سریال خوش ساخت(عالیجناب) را در شبکه نمایش خانگی جلوی دوربین برده است، کاری که به لحاظ فرم و فیلمنامه جز کارهای خوب این حوزه محسوب می‌شود. آیا برای حضور در این کار تمایلی نداشتید؟
سام (کارگردان سریال عالیجناب و فرزند فرامرز قریبیان) در حوزه سینما از تخصص و دانش بسیار خوبی برخوردار است و من کارش را بسیار دوست دارم، اما من برای خودم حیطه‌هایی مشخص کرده‌ام که حاضر نیستم از آن خارج شوم. یکی از این خط‌‌کشی‌ها به حضور در کارهای شبکه نمایش خانگی مربوط می‌شود که تمایلی ندارم در آنها حضور داشته باشم.
شما در حوزه کارگردانی کارهای خوبی را در ژانرهای مختلف جلوی دوربین برده‌اید. برای مثال فیلم سینمایی «گناهکاران» به عنوان آخرین تجربه شما در امر کارگردانی، کاری با کیفیت در ژانر پلیسی – جنایی بود. چرا فیلمی دیگر را جلوی دوربین نمی‌برید که هم در آن حضور داشته باشد هم اینکه به نوعی به فعالیت خود در هنر هفتم ادامه دهید؟
با کاری که با فیلم «گناهکاران» انجام داده‌اند، دیگر انگیزه‌ای باقی نمانده تا بخواهیم کاری را با سرمایه شخصی جلوی دوربین ببرم. این نامراد‌‌ی‌ها هم از طریق پخش کننده‌ها و ارشاد صورت گرفت تا کار من به زمین بخورد. در ضمن من آدمی نیستم که بخواهم برای دریافت تهیه‌کننده یا سرمایه گذار به دفاتر سینمایی بروم. برای همین هم کم کاری پیشه کرده‌ام.
شما در جشنواره فجر سه بار سیمرغ بهترین بازیگر را دریافت کرده‌اید. در این دوره (سی‌و‌ششمین جشنواره فیلم فجر) همبازی قدیمی شما جمشید هاشم پور بعد از سال‌ها سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل را دریافت کرد. پیرامون این انتخاب نظری دارید؟
من سالهاست که به جشنواره فجر نمی روم، چون بعد از دوره‌ای که عنوان داور در فستیوال فجر حضور داشتم و آن برخوردها با فیلم «360» صورت گرفت دیگر در این رویداد حضور نداشته‌ام. برای همین پیرامون اتفاقاتی که در آن می‌افتد مطلع نیستم و نظری نیز ندارم، ولی برای جمشید هاشم‌پور هنرمند قدیمی کشور خوشحالم که توانست سیمرغ دریافت کند.
در ایام الله دهه فجر فیلم‌هایی که در آن موضوعات انقلابی مطرح است زیاد از تلویزیون پخش می‌شود، آثاری که عمدتاً در دهه 60 ساخته شده‌اند. در بسیاری از کارهای مورد نظر نیز شما به‌عنوان بازیگر حضور دارید. نظری پیرامون آن کارها دارید؟
برای من حضور در کارهایی که در دهه 60 بازی کرده بودم همگی خاطره‌انگیز است، زیرا در آن دوران قرار نبود اتفاقاتی که هم اکنون در سینما رخ می‌دهد را شاهد باشیم. من آن ایام را بسیار متفاوت توصیف می‌کنم که در آن، آثار خوبی تولید شد. درباره آن فیلم‌ها باید این نکته را اضافه کنم که تمامی آن نقش‌ها را دوست داشتم. برای همین هم در آنها بازی کردم.
درباره سینمای دهه 60 باید نکته‌ای دیگر را هم اضافه کنم. آن‌هم این است که در آثاری آن دوره همیشه قهرمان در آثار سینمایی یکی از شروط اصلی بود، اما متاسفانه در یکی یا دو دهه اخیر این ویژگی مهم که جز الزامات سینماست از هنر این مرز و بوم رنگ باخته است.
یادآور می‌شود، فرامرز قریبیان بازیگری است که در کارنامه خود آثار دینی، انقلابی و دفاع مقدسی کم ندارد؛ فیلم‌های دینی همچون ریشه در خون، آوار، پایگاه جهنمی، سفیر، دایره سرخ، پروند، گردباد، کانی مانگا، سناتور، ترن، تبعیدی‌ها و .... نمونه‌هایی از این دست تولیدات هستند. قریبیان هچنین در سریال‌های روز حسرت، آخرین دعوت و... به عنوان بازیگر حضور داشته است.
خبرنگار داود کنشلو
انتهای پیام
